Woensdag 4 augustus: Van Spring Hill via Animal Kingdom naar Melbourne Beach
Maar weer eens om 7.00 uur opgestaan, de boel gepakt en hup op weg naar Disney’s Animal Kingdom. Onderweg ontbeten bij de Cracker Barrel, leuk en erg lekker! Het is half winkel, half restaurant, grappig.
Daarna nog een klein stukje rijden en om 11.00 kwamen we aan op het parkeerterrein (Dinosaur 37, niet vergeten anders heb je een groot probleem!) En vanaf daar weer met de tram naar de ingang. Deze keer geen boot of monorail.
Wow, wat een mooi park, alleen de natuur is er al prachtig, heel veel palmen en bananenplanten en andere exoten. Dan ook nog allerlei dieren, van papegaaien tot tijgers en gorilla’s.
Als eerste hebben we de Kilimanjaro safari gedaan. 40 minuten wachten maar wel voor een bustocht van 25 minuten.
We zagen o.a. een olifant die net uit een meertje kwam, giraffes, okapi’s, leeuwen en nog veel meer. Dat leeft daar echt in een heel groot gebied. Je waant je echt in Afrika!
In Expedition Everest ben ik ook gegaan, ik dacht stoer, dat doe ik ook. Dat heb ik dus ook gedaan maar dat was dus eens en never nooit meer. Waaah, hij gaat hard naar beneden, dat is al heel erg maar hij gaat ook in het pikkedonker heel hard achteruit en naar mijn gevoel ook nog ondersteboven en binnenste buiten. Burp.
Tussendoor loop je dan nog langs allerlei dieren, optochten, winkels, watervallen, optredens en optochten.
Het is een leuk park maar het was heet en er was minder binnen in airconditioning dan in het Magic Kingdom en we waren misschien ook nog moe van de 12 uur lopen op maandag.
Na de Kali rapids (ronde boot door een wilde rivier, net als in de Efteling maar dan 20 keer natter) waren we doorweekt en hadden we het eigenlijk wel gehad en zijn we teruggegaan naar de auto. Inmiddels was het ook al rond zessen.
Onderweg dreigden we nog even zonder benzine te zitten maar ook dat kwam net op tijd weer goed.
Op weg dus naar onze nieuwe villa waar we eigenlijk ook wel erg nieuwsgierig naar waren.
Onderweg hebben we gegeten bij T.G.I. Friday’s. Superlekkere babyback ribs hadden ze er. Dat krijg je toch nergens zo lekker als hier.
Sowieso is het eten in Amerika gewoon 10 x beter dan in Nederland.
Rond 22.00 uur waren we dan bij de villa. Van de omgeving zagen we niet veel want om 20.30 uur is het hier echt donker! Maar het is een hele mooie luxe villa, hoge plafonds, een groot zwembad,mooi meubilair, stoelen die je achterover kunt zetten met je benen omhoog en zelfs een vleugel.
We hebben de kamers weer verdeeld. Ik heb natuurlijk weer de kamer met de badkamer met bad en grote douche en de walk in closet! Helaas voor Huub zonder bier.
Het huis is precies andersom ingedeeld als de andere villa. Ook hier zijn we dus steeds weer de weg of elkaar kwijt.
We hebben nog even rond gekeken, de stoelen getest en toen maar naar bed.
Donderdag 4 augustus: Strand, boodschappen, wandelingetje
Ik was eerst om 6.00 uur wakker maar ik ben toch weer in slaap gevallen tot 8.30 uur.
Daarna maar de koffers gaan uitpakken en alles in de walk in closet gehangen. Ideaal, ook alle koffers passen er makkelijk in.
Daarna een simpel ontbijtje (we hadden niet veel meer) gemaakt en de rest wakker gemaakt.
Na het ontbijt zijn we gaan kijken waar we nou eigenlijk precies zijn en waar de prive toegang naar het strand is. Met de auto. Er staan allemaal supervilla’s met eigen toegang naar het strand en we zagen niet waar wij er nou in mochten. Een stuk verder zijn we maar gaan parkeren bij een parkeerplaatsje bij het strand. Er stond geen enkele andere auto. Ook op strand kon je kilometers ver kijken maar geen mens te bekennen.
Het strand was prachtig en Tom en Derk waren helemaal enthousiast over de zee. Helder en met goede waveboard-golven. Tom dacht ook op zijn knietjes op het board te kunnen gaan maar het brak. Jammer dat gaat dus niet. In de villa liggen er ook een paar dus dan lenen we die maar. Hij weet nu wat hij er niet mee moet doen.
Er liepen ook hele grappige renvogeltjes over het strand. Die gaan zo snel dat je hun pootjes haast niet ziet. Leuk om naar te kijken. Af en toe vliegt er een pelikaan voorbij. Dit is toch wel een soort hemel hoor, zo mooi en zo rustig!
Om te liggen was het eigenlijk weer te warm. Omdat het ook al weer rond 12 uur was zijn we maar weer naar huis terug gegaan.
Met zijn drietjes hebben we het zwembad uitgeprobeerd. Heerlijk was het. Deze is rechthoekig. Die in de andere villa had een leuke vorm maar hier kun je echt een baantje trekken. We schatten ‘m op 11 bij 3.50 meter.
Huub was ondertussen aan het bellen met de eigenaar van het huis in Engeland over het internet wat niet werkte. (vandaar dat ook deze tekst wat langer duurde dan anders)
Aardige man trouwens. Huub bood aan om uit te zoeken wat het was en te kopen wat nodig was. De eigenaar was daar erg blij mee en gaat dat uiteraard vergoeden.
Vanmiddag zijn we dus op zoek gegaan naar een Radio Shack om de benodigde wireless router te kopen. Ook op de terugweg weer wat boodschapjes bij de Publix en wat speeltjes voor in het zwembad want die zijn hier niet. We kochten een grote band en bij de kassa vroegen ze op we ‘m opgeblazen wilde hebben. Dat soort service zie je toch bij ons niet. Er werd een jongen bijgehaald en die moest gaan blazen….haha nee hoor niet echt, hij had er een apparaat voor. Maar dat scheelde ons weer een hoop gepuf.
Thuis weer een eenvoudige doch voedzame maaltijd in elkaar gedraaid en daarna zijn we eerst eens een stukje naar links gelopen. Deze villa staat op een pleintje is dus afgesloten met een hefboom waar je een code of een afstandsbediening voor moet hebben. Er staan allemaal villa’s, er is een vijver met fontein, een algemeen zwembad en een steiger bij de Indiatlantic (het water tussen dit schiereiland en het vaste land van Florida). Een prachtig plekje op 3 minuten loopafstand, de mannen willen er een keer gaan vissen met een een van de vele hengels die hier staan.
Daarna zijn we de andere kant opgelopen en vonden we de prive ingang naar het strand, gewoon tegenover de ingang van onze straat op 5 minuten loopafstand. Daar hadden we dus vanmorgen de auto voor genomen…
Daar nog even staan kijken en wat foto’s gemaakt maar het begon al donker te worden dus we liepen maar weer terug. Vlak voor ons huis kwamen we een groepje mensen (wat buren en de ouders van een van hen) tegen, die zich voorstelden, vroegen waar we vandaan kwamen (o, it is cold over there!! Haha, ze denken dat het IJsland is geloof ik) en ze gaven allerlei tips en we mogen kano’s lenen en als er iets is moeten we maar langskomen… Hartstikke lief allemaal maar dat houden we maar een beetje af. Ik kreeg al Bree visioenen (van Desperate Housewives). Maar we weten nu wel wanneer en waar we moeten vissen, waar we dolfijnen kunnen zien en waar de manatees (zeekoeien) zijn. Ook twijfelden we over de private access naar het strand maar we weten nu dat we goed zaten. Kortom toch wel een zinnige ontmoeting. Dat vreemde mensen hier zo’n uitgebreid verhaal tegen je beginnen vind ik toch wel echt bijzonder.
Eenmaal thuis sprongen de jongens het zwembad weer in, ging Huub aan de gang met de tv (die het ook niet lekker deed, we moeten nog geld toe hier na dit verblijf, 🙂 ) en ik schrijf weer twee hele dagen om weer bij te zijn.
Er zijn hier overigens echt honderden salamandertjes of hagedissen (wat is het verschil?). Derk heeft al geprobeerd ze te vangen maar dat is nog niet gelukt. Ze zitten op muren, stenen, stoepen en ook aan de buitenkant van het gaas om het zwembad heen.
Vandaag was het tot 12.30 uur mooi zonnig. Vanmiddag regende het even en was het erg bewolkt. In de avond was het dan weer prachtig weer. We hebben in het uurtje strand vanmorgen trouwens voor het eerst echt wat kleur opgedaan. Niet dat je hier geen zon ziet maar achter het gaas in het zwembad wordt je niet echt bruin en in de parken is het steeds 10 minuten en dan sta je weer binnen of overdekt.
Vrijdag 5 augustus: Strand en naar Cocoa Beach
Na een ontbijt en het bij elkaar zoeken van de spullen lagen we om 10.15 weer op het strand. Nu die vlakbij ons huis. Ook hier geen kip te bekennen. Heel in de verte zie je een parasolletje met wat stipjes eromheen maar echt een crowded beach kun je het dus niet noemen hier.. De jongens hebben hun gekrakte bodyboards mee en eigenlijk doen ze het nog gewoon goed. Ze vermaken zich uren zo. Derk had zijn handdoek vergeten maar hij heeft ‘m ook niet gemist.
Op een gegeven moment zat ik op mijn handdoek met Huub naar de jongens in de zee te kijken toen ik ineens iets zag. Nog eens goed opletten en ja hoor, een mega groep dolfijnen. Gaaf!!
Huub is gauw naar de jongens gerend (door de golven hoor je het anders niet) om ook hun te wijzen waar ze moesten kijken. Je ziet ze steeds boven komen en weer duiken. Bijzonder hoor om ze gewoon in het wild te zien hier. Jammer dat we geen fototoestel mee hebben, hoewel je dat waarschijnlijk toch niet op foto krijgt! Na twee uurtjes is het weer mooi geweest en gaan we weer naar huis. Afspoelen en dan dippen en drijven in het zwembad, dan weer douchen en aankleden. Pfoe het is bijna vermoeiend, die vakantie. 🙂
’s Middags zijn we eens naar Cocoa Beach gereden, iets noordelijker dan Melbourne. Onderweg nog een enorme stortbui gehad met mega veel plassen op de weg. Best eng want we zagen even niks. Eenmaal daar was het dan zo weer droog.
Het kan hier echt in 5 minuten heel donker zijn maar ook in dezelfde tijd weer blauw en zonnig zijn. Heel apart.
In Cocoa bij Ron Jon Surf Shop gekeken, een mega grote winkel met natuurlijk surf spullen maar ook kleding, beachwear, en veel spul voor toeristen.
Daarna nog een stukje verder gereden naar de pier van Cocoa. Die stelde niet veel voor maar je kon er wel leuk kijken naar allerlei surfende mensen. Het is hier beduidend drukker dan bij ons prive strandje, haha.
Op een gegeven moment zag ik zelfs een schildpad zwemmen vanaf boven. Wow weer cool! Ik waan mij af en toe in een constant safaripark. Ook die pelikanen die steeds overvliegen vind ik al leuk.
Tegen vijven begonnen we trek te krijgen en aangezien we thuis nog eten hadden, zijn we weer naar huis gereden en hebben we daar weer lekker gegeten.
’s Avonds een beetje gelezen, voor de tv gehangen en foto’s op de site gezet.
Zaterdag 7 augustus: Strand, Vero Beach, T.G.I. Friday
Het is bijna een traditie maar inderdaad weer ontbeten en naar het strand. Het was wat bewolkt en op het strand wat nevelig en tot grote vreugde van de jongens flinke golven vandaag.
Als je tot je middel in de zee staat moet je echt springen bij een golf anders gaat het flink over je heen. Het is erg grappig, Huub gaat af en toe ook op het bodyboard maar gaat dan eerst onder.
We hebben het fototoestel vandaag mee maar eigenlijk ziet het er door het weer niet zo mooi uit als anders.
Op de weg terug ook wat fotootjes gemaakt van ons straatje en de toegang tot de straat met de slagboom.
Rond 12.00 uur wordt het weer flink zonnig en een half uurtje later gaan we maar weer terug voor het afspoelen en zwembaddipje.
Daarna wat relaxed en om 15.30 op naar de Sebastian Inlet hier vlakbij. We hebben er even gekeken, het moet de beste visplek van de USA zijn maar daar hebben wij niet zoveel mee. We gaan dus maar door naar Vero Beach langs de A1A, een erg mooie route. Veel natuur, je ziet hier echt 100x meer palmen dan waar in Europa ook.
Uiteindelijk bij een outletshoppingcenter terecht gekomen. Bij GAP nog een paar dingen gekocht waaronder een GAP logo sweatshirt voor Tom voor $8.99 ! Echt waanzin.
Daarna op zoek naar Uggs bij schoenenwinkels maar helaas, niente! Daar moeten we echt apart voor shoppen vrees ik.
Daarna wilden we naar een Applebees maar het was er zo druk met wachtende mensen dat we maar door zijn gereden naar de TGI Friday en daar hebben we weer heerlijk gegeten.
Om 22.00 uur kwamen we weer thuis. Tjonge wat gaat de tijd toch akelig snel. Over een week zitten we al weer in het vliegtuig….we willen nog zoveel zien en doen….
Zondag 8 augustus: Strand, Melbourne, thuis, regen
(trouwdag van mijn ouders, 52 jaar, gefeliciteerd!)
Vannacht voor het eerst doorgeslapen tot 7.30 uur, lekker! Even een uurtje mailtjes beantwoord en daarna een ontbijtje gemaakt.
Om 10 uur weer op weg naar het strand, het is een beetje bewolkt en er staan weer even hoge golven als gisteren. Op de foto zie je de slagboom van onze straat, aan de overkant het grote gele huis, daarnaast zit onze privé toegang naar het strand, dat dus direct achter het huis ligt.
De jongens “nemen” weer een hoop mooie golven (zoals ze dat noemen) totdat Tom een soort koprol maakt onder water en met zijn kin over de zeebodem schraaft. Au! Ik stond ernaast en zag het gebeuren. Hij heeft een rode plek op zijn kin en ook iets boven zijn lip. Het zeewater ontsmet het goed maar hij gaat toch maar even zitten met een schone droge doek tegen zijn kin.
Uiteindelijk gaat hij toch de zee weer in maar de lol is er toch een beetje af en hij gaat maar vast naar huis. Hij wil even alleen zijn en we laten ‘m maar even.
Iets later wordt het steeds donkerder en begint het te druppen. Vlak na Tom zijn wij dus ook weer thuis. Na het douchen valt het bij Tom gelukkig mee, het begint al te drogen en over een paar dagen zie je het niet meer denk ik maar het steekt en trekt natuurlijk nog een beetje.
We spelen nog wat in het zwembad (het is weer droog) en doen een spelletje mexicana binnen aan tafel.
Rond 13.00 uur begint het plots echt te stortregenen. Ik ben buiten gaan zitten in het overdekte gedeelte om het eens te aanschouwen. Liters komen er naar beneden. We maken maar wat foto’s want ook this is Florida!
Rond twee uur is de regen iets minder en gaan Huub en ik op weg naar Melbourne om daar op zoek te gaan naar Uggs voor mijzelf en voor 3 anderen die ik beloofd heb voor ze te kijken. Tot op heden hebben ze ze nergens of in elk geval niet degene die ík wil. In Melbourne zit een Macy’s en een Dillards die ze zou kunnen hebben dus daar maar heen.
Nou zitten wij in Melbourne Beach maar Melbourne zelf is toch nog een half uur rijden. Macy’s heeft niks, Dillards heeft alleen korte en de baily buttons en niks van wat ik wil maar de verkoopster zegt dat Journey’s ze misschien heeft. Afijn, door naar de Journey’s….ook daar alleen korte, grrrr.
Maar de verkoper bied aan ze te bestellen zodat we ze later deze week kunnen halen. Ik pak mijn lijstje erbij en uiteindelijk blijken er maar twee soorten in voorraad. Die voor mijn zus Brigitte en voor vriendin Sandra. Niks voor mij, jeetje wat zielig.
Nou ja, we kijken nog even verder, het is overdekt dus droog en we vinden nog een Starbucks voor een kopje koffie voor Huub, eten nog een pretzel en ik zie een winkel die Puppies heet. Hee wat zouden ze daar verkopen? Nou, uh puppies dus! Ach gossie, wat zielig, kleine hondjes in hokjes! Maar wat een schatjes… Op Animal Planet zie je in winkels altijd half dode diertjes in winkels maar deze zien er best vrolijk en levendig uit. We staan er een tijdje bij te kijken en ik kies een Yorkipoo ofzoiets uit. Een kruising tussen een poedel en een Yorkshire. Ze hadden er ook wat echte rassen bijzitten maar deze was erg harig en cute!
Gelukkig kan het niet en gaan we dus zonder hondje weg. Inmiddels is het weer droog en blauw buiten.
Op de terugweg weer langs de Publix voor wat boodschapjes. Onderweg spot ik bij de grote brug die we steeds over moeten weer een dolfijn. Huub wil er nog stoppen bij een parkeerplaats maar die staat zo onder water dat we er niet uit kunnen dus nou ja, laat maar.
Eenmaal thuis eten we weer wat en draai ik nog 2 wasjes.
We spelen nog een potje mexicana en daarna kijken de mannen weer tv en ik schrijf weer onze belevenissen op en strijk vast wat ik morgen weer aan wil. We gaan dan naar Disney Studio’s. Daar moet je luchtig voor gekleed zijn!
Maandag 9 augustus: Disney Hollywood Studio’s
Ja ja het is wel vakantie maar toch de wekker weer op 7.00 uur. Opgestaan, gympen aan, een licht ontbijtje en op naar Kissimee voor weer een Disney park. De Studio’s deze keer. Dat kennen we ook al van Parijs maar deze valt hopelijk niet tegen.
Het is toch nog ruim 1,5 uur rijden.
Op het eerste gezicht ziet het er heel anders uit dan in Parijs, veel groter vooral en er zijn toch ook wel veel andere (voor ons nieuwe) attracties. Ook is het niet zo heel druk.
We hebben over de hele dag alles kunnen doen wat we wilden op de Toy Story Mania na. Die had steeds een wachttijd van 90 minuten en daar hadden we echt geen zin in.
Bij de andere attracties varieerde het van 5 minuten tot een half uur. Ook hebben we veel shows gezien.
De Rock&Rollercoaster (of hoe het ding heet) is het enige waar ik niet in geweest ben, ik ben zelfs weer in de Hollywood Tower of Terror geweest. Hij is eng maar wel erg leuk.
Overal in Florida zie je deze vogels (ook in onze achtertuin), ik ben er nog niet achter hoe ze heten. Ook in Disney liepen ze.
Derk heeft nog een Stitch knuffel gekocht. Omdat er veel shows zijn, zit je veel en daarom waren we eigenlijk niet zo moe aan het eind van de dag. Tussendoor heeft het flink geplenst maar omdat het meeste binnen is heb ik maar 5 minuten mijn paraplu op gehad.
Iedereen vond dit park het leukst tot nu toe. Alleen Epcot gaan we nog doen en die is echt nieuw dus daar ben ik ook wel benieuwd naar.
Rond 20.00 gingen we weg. We hadden om 16.00 uur nog wat gegeten dus we haden geen haast met het diner. Eerst maar gaan rijden dus en onderweg uiteindelijk in Melbourne bij de Denny’s (24 uur per dag open!) nog iets simpels gegeten.
Eenmaal thuis rond 22.30 uur stortten we toch allemaal in en gaan we naar bed. Daar ontdek ik dat mijn enkels helemaal rood en vlekkerig zijn. Shit. In Magic Kingdom was ik ervoor gewaarschuwd en had ik mij ingespoten met de muggenspray. Nu niet.
Ik begrijp niet wat het is maar het ziet er niet uit en is echt rondom, het zijn honderden beetjes denk ik. Het schijnen (na wat zoeken op internet en het Floridaforum) noseems (no see ums) te zien. Soort zandkleurige vlooien die vooral tijdens schemer aanvallen op voeten en enkels. Jak, nou ja, het jeukt niet zo erg dus het gaat wel weer over. Het is warm en opgezet. Maar waarom heb ik altijd beten en die mannen niet. Het is toch niet eerlijk!
Dinsdag 10 augustus: Thuis, strand, ritje
Vanmorgen was ik om 8.00 wakker, Huub om 9.00 uur en de jongens pas om 10.00 uur. Het was bewolkt en het regende. Geen haast dus om naar het strand te gaan en verder hebben we eigenlijk geen plannen.
We doen dus lekker rustig aan, hangen weer een tijd in het zwembad, in de regen en dat is best grappig, nat ben je toch al.
Rond twee uur wordt het toch steeds zonniger en besluiten we toch nog even op het strand te kijken. Tom heeft geen zin, die blijft thuis. (hij is met zijn tweede boek bezig, het wordt nog eens een boekenwurm) Er staan flinke golven maar met een erg sterke stroming, Derk houdt het al snel voor gezien en vertrekt ook.
De temperatuur is heerlijk, het is half bewolkt en er staat een koel windje. Ik loop dus lekker langs het water op zoek naar schelpen en ik probeer een foto van het snelle strandvogeltje te maken. Dat lukt niet erg, hij rent erg hard! Onderweg kom ik nog een man tegen die uiteraard weer een praatje begint. Hij vertelt dat het vogeltje een sandpiper heet en dat hij met zijn lange snaveltje op zoek is naar zandvlooien.
Ook zegt hij dat we pech hebben omdat het vanaf mei vrijwel niet geregend heeft en nu steeds wel. Ik vond het wel meevallen, onze pech, maar vooruit.
Altijd gezellig die praatjes.
Huub en ik zitten nog een tijd op het strand op stoelen die er staan voor de mensen van ons straatje (altans dat denken wij). Heerlijk rustig.
Nadat het nog iets bewolkter wordt, besluiten we terug te gaan om nog even een ritje te maken in de buurt en om benadril te kopen voor mijn enkels. Na wat onderzoek moet dat gaan helpen. We gaan dus weer de A1A af, richting Vero Beach en stoppen onderweg op wat mooie plekjes. kopen de benadril bij de CVS pharmacy. Onderweg rijden we nog een parkje in waar staat dat het verboden is om landcrabs mee naar huis te nemen. Huub en ik kijken elkaar aan, landkrabben, wat zijn dat nou weer?
Vlakbij huis zie ik ineens een redelijk groot beest langs de weg, hee is dat misschien….. Even keren en weer terug, ja hoor een landkrab! Tjonge wat een gekke beesten toch hier. Vandaag hebben we overigens ook konijntjes en veel eekhoortjes gezien. Geen dolfijnen helaas.
Thuis weer eten gemaakt, vlees gevuld met cornbread, groente, ananas, en aan de potatosalad zijn we niet eens toegekomen. Daarna weer een spelletje mexicana gedaan.
Om 21.00 uur gaan de mannen weer voetbal kijken (de amerikanen kunnen het eigenlijk best wel), Derk kijkt in de slaapkamer naar Monster Trucks en moeders schrijft weer haar verhaal en doet weer de foto’s bij de voorgaande dagen.
Daana gaan we maar weer niet te laat naar bed want morgen doen we onze laatste dag Disney; Epcot! Het park is open van 9.00 tot 21.00 uur dus dat beloofd weer een lange dag te worden.
Woensdag 11 augustus: Disney’s Epcot
Vannacht slecht geslapen, geen idee waarom. En toen de wekker ging zat ik net in ‘Eigen Huis en Tuin’ met die oude tuinman Rob Verlinden en we waren bezig met de tuin in mijn ouderlijk huis. How weird!
Maar goed om 7.00 dus opgestaan, aangekleed en eerst even naar het boat dock gelopen hierachter om te kijken of er dolfijnen te zien waren. Volgens de buuf was dat vaak het geval ’s morgens vroeg.
Nou we hebben een tijdje staan kijken maar behalve wat gekke springende visjes niks gezien.
Dus dan maar op weg naar onze laatste dag Disney. We haden 5 dagen toegang maar Huub en ik vinden 4 dagen toch wel genoeg. Tot grote teleurstelling van Derk natuurlijk, die wil nog veel vaker!
Onderweg ontbijten we bij de Cracker Barrel, toch wel een favoriet geworden.
Overigens zijn de scholen hier weer begonnen en rijden en ladingen schoolbussen rond. Grappig gezicht, die kids die langs de weg wachten om naar school te gaan.
Tegen elven zijn we dan in Epcot! Jeetje wat een groot en leuk park!
Als eerste zijn we Soarin gaan doen, de enige attractie van de 4 parken die ik graag wil doen.
Hij is gaaf, je vliegt over Californie heen, alles wat we vorig jaar gezien hebben. Erg leuk! We moesten er wel 50 minuten (!) op wachten. Gelukkig waren de andere wachttijden veel korter. Dat varieerde van direct doorlopen tot 10 minuten. Tijdens de wachtrijen is er trouwens altijd wel iets te zien of te doen. Tijdens deze rij zijn er grote schermen en zijn we verdeeld is 6 groepen. Met je lijf of je armen moet je dan bewegen om bijvoorbeeld luchtbellen op het scherm kapot te slaan. Het is een grappig gezicht, al die zwaaiende mensen. We staan in een enthousiaste groep en we winnen een aantal keren. Grappig hoor, zo is het bijna leuk om in de rij te staan en de tijd gaat zo veel sneller.
Terwijl we Soarin uit komen, horen we ineens iemand van boven ‘Hee Derk” roepen. Verbaasd kijken we omhoog, staat daar Cindy met haar ouders te zwaaien. Zij stonden nog in de rij. Cindy heeft op de basisschool bij Derk in de klas gezeten.
Heel apart! Het maffe was dat we ze een paar uur later weer tegenkwamen. Nu hebben we even gezellig met elkaar staan kletsen. Het waren trouwens de enige Nederlanders die ik die dag heb gezien of gehoord! Echt mega toevallig.
We hebben nog een dolfijnenshow gezien (achter glas)
Wat landen bezocht die ze er hebben nagemaakt. Jullie mogen raden welke het zijn!
In Marokko hebben we wat gegeten. Er was een eekhoorntje wat stond te bedelen naast Derk zijn bankje, zo schattig. Hij heeft ‘m een stukje brood gevoerd.
Terwijl we daar zaten begon het te storten, dus we hebben maar rustig aan gedaan en toen we net de parapluutjes wilden gaan pakken was het alweer droog.
De mannen hebben daarna nog wat enge snelle dingen gedaan waar ze licht misselijk uit kwamen en eigenlijk wilde ik nog iets heel graag doen, een soort film met Ellen Degeneres maar die sloot om 19.00 uur en dat was precies de tijd dat we ervoor stonden. jammer maar helaas ! Om 21.00 uur zou er vuurwerk zijn maar we hadden geen zin om daar twee uur op te wachten. Dus zijn we maar op huis aan gegaan en hebben we onderweg de Ruby Tuesday eens geprobeerd. Ook weer erg lekker! Huub heeft voor het eerst verse kreeft gegeten en vond het erg lekker!
Donderdag 12 augustus: strand en thuis
Voor de verandering ben ik weer eens om 7.00 uur wakker en ik besluit zachtjes het huis uit te sluipen om weer eens te kijken of ik dolfijntjes kan spotten achter ons huis.
Wat is dat een ontspannende plek zeg! Geen mens te zien of te horen en alleen maar klotsende golfjes om je heen. Geen dolfijn gezien ook trouwens maar ik heb er toch een uurtje gezeten. De temperatuur is dan echt heerlijk en er is zulk mooi uitzicht!
Om 8.30 was ik weer thuis, heb ik weer even naar mijn mail gekeken en om 9.15 ben ik maar het ontbijt gaan regelen en heb ik de bende wakker gemaakt, het is tenslotte prachtig weer en we hebben nog maar twee dagen!
Om 10.00 uur liggen we dus weer op ons strand, de zee is en stuk rustiger en het is echt prachtig weer!
Zo af en toe een golfje en dan moet je die nemen! Derk houdt zijn t-shirt aan tegen het schuren van het zand tussen zijn buik en het board. Het helpt ook tegen het verbranden door de zon.
Door het water laat Tom zijn korst op zijn kin los. Het ziet er mooi uit, dat is meegevallen.
Het is echt heerlijk op het strand vandaag, we houden het er 2,5 uur vol en gaan dan maar weer naar huis. Even afpoedelen en nog een uurtje het zwembad in.
Verder doen we niet veel deze dag, we bellen met de zaak waar ik Uggs voor vrienden besteld heb maar die zijn nog niet binnen, terwijl de verkoper er zeker van was dat het er dinsdag of woensdag zou zijn. Daar baal ik onwijs van. Zelf heb ik ze uiteindelijk toch via internet besteld en die heb ik inmiddels. Als ik dat had geweten….Het leek mij verstandig het risico wat te spreiden. Nu hebben we alleen morgen nog want zaterdag moeten we weg.
’s Middags laat doen Huub en ik nog wat boodschapjes, halen een gegrilde kip en twee bakken vers fruit en eten dat thuis maar meteen want het is nog warm. Om 18.00 zijn we dan al klaar met eten i.p.v. steeds pas rond 20.30 uur. Nu lijkt de avond ook heel lang. Weer Mexicana gedaan maar nu echt een hele partij en we kijken ook nog wat tv. Tot mijn verbazing is er een special over Joran van der Sloot. Ook beelden in de gevangenis in Peru en van zijn moeder. Veel beelden herkende ik van de special in Nederland, dat zal dus wel verkocht zijn.
Vrijdag 13 augustus: Strand en Melbourne
Ik zit hier nu echt in mijn schema zoals thuis, 7.00 wakker en dan ook maar op en achter de computer. Weer het e.e.a. bijgewerkt en beantwoord, en het ontbijtje regelen (iedere ochtend zo’n blikje biscuits openmaken en 15 minuutjes in de oven, ze zijn heerlijk, beter dan de danerolles croissantjes bij ons. En wat butterbread en/of cinnamonbread roosteren)
Dan de boel weer wakker maken en om 10.00 uur naar het strand. Het was weer prachtig weer en het de minste golven tot nog toe. Ook wel eens lekker rustig. Derk breekt nu echter ook zijn board en dan vindt hij er weinig meer aan in de zee. Hij gaat dus vast terug. Tom heeft het na een uur ook wel weer gezien dus blijven Huub en ik samen over. Ook wel eens lekker rustig. Vandaag liggen er ook andere mensen uit ons straatje op het strand. Jeetje wat druk, dat hebben we nog niet eerder meegemaakt. Het mysterie van de gaten in het zand is ook opgelost. We dachten dat het van muizen, slangen of kleine konijntjes was maar het blijken krabbetjes te zijn die holletjes graven. Geen idee waarom.
Om 12.30 gaan wij toch ook maar, het is weer genoeg zon voor vandaag geweest. Thuis weer onder de douche en daarna nog met zijn vieren het zwembad in. Huub of ik proberen soms zachtjes het zwembad in te gaan maar dat is nog niet gelukt. Binnen 3 minuten springt er minstens een kind bij!
Huub belt naar het nummer van de bestelafdeling van de winkel waar we de uggs voor Brigitte en Sandra hadden besteld en waar ze hadden beloofd ze deze woensdag uiterlijk binnen te hebben. Daar vertellen ze dat er iets niet goed was gegaan met de bestelling vanwege het grote bedrag (?) en dat het er nu a.s. dinsdag of woensdag zou arriveren. Nou we gaan morgen weg dus daar hebben we niks aan.
Tja daar konden zij niks aan doen, dus moesten wij maar naar de winkel in Melbourne en daar vragen of ze het bedrag, wat ik al had moeten betalen, wilden terugboeken op de creditcard.
Dus om 14.30uur rijden wij maar weer 40 minuten (Melbourne Beach en Melbourne zelf liggen een eind uit elkaar en zijn ook nog eens erg groot!) naar de mall. Daar belt de jongen ook nog een keer, komt er achter dat we gelijk hebben en wentelt zich in excuses en boekt inderdaad het bedrag terug op de cc. (thuis maar checken of dat inderdaad goed gegaan is)
Ja excuses daar heb ik niet veel aan, ik had het ze beloofd en nu heb ik niks. Ik had eigenlijk 5 paar willen bestellen bij ze (ook nog twee paar voor mijzelf en wat voor nicht Maxime) maar die hadden ze daar niet. Dus heb ik die later besteld bij Zappos.com en die had ik twee dagen later binnen.
Ik dacht er verstandig aan te doen het risico wat te verspreiden en niet $1000,00 bij 1 winkel te besteden. Had ik nu maar alles bij Zappos gedaan. Tip voor anderen of een volgende keer dus.
Sorry Brigitte en Sandra!
Derk was trouwens mee (Tom had geen zin) en we hebben hem de geweren en bogen laten zien bij de enorme sportwinkel Dick’s. Alles om te jagen, tot hertenvoer aan toe. Echt zielig.
Maar Derk vond het wel cool allemaal, dat zijn toch dingen die je in Nederland niet in een normale winkel vindt.
Ook de puppiewinkel vindt hij leuk. Mijn Yorki-Poo (zo heette die!) zit er nog steeds, ahhh wat een schatje. Derk wil graag een Pug mee, een lelijk beest met uitpuilende ogen.
We eten er nog een pretzel en nemen bij een soort chinees wat te eten mee voor vanavond.
Dan gaan we nog op zoek naar een Marshalls maar daar waar de Nuvi zegt dat het moet zijn zit niks. Huub gaat het vragen bij wat dames en die zeggen dat we bij Palm Bay moeten zijn, een paar km. verderop. Dus daar rijden we ook nog heen maar we hebben geen adres en vinden het dus niet. Dan zien we een Dunkin Donuts. Die moesten we ook nog hebben want die moeten lekker zijn maar behalve een droge op het vliegveld van Washington vorig jaar hebben we die nog nooit gegeten.
We halen daar dus een doosje verschillende donuts en vragen waar de Marshalls is. Hij legt iets vaags uit maar ook nu vinden we het niet en gaan we maar naar huis.
Als we thuis zijn is het al weer 18.00 uur en warm ik de chinees maar op. Het is heerlijk!
’s Avonds kijken we naar two and a half man, pakken vast het e.e.a. in, eten een donut en daarna kijk ik nog in bed op TLC mijn favoriete programma: Say Yes to the dress! (gaat over vrouwen die een bruidsjurk kopen, is in Nederland ook te zien op Travel&Living)
Morgenochtend kunnen we rustig aan doen want van de eigenaars van het huis (de fam. Crawford) mogen we hier blijven tot we echt naar het vliegveld moeten rond 14.30 uur. Dat is heel erg fijn want anders hadden we hier om 10.00 weg gemoeten en dan moet je ergens rondlopen in de hitte voor je het vliegtuig in moet. Nu kunnen we dus nog naar het strand en douchen. Daarna de rest inpakken en naar Orlando voor onze terugvlucht. So, thanks to James and Jean !!
Woehoe, ik wil nog niet! Het was hier toch wel heel erg lekker!! Ietsje minder heet en wat minder bugs en ik zou hier kunnen wonen. 🙂
Zaterdag en Zondag 14 en 15 augustus: strand, inpakken, vliegen, thuis!
Zoals altijd om 7.00 uur opgestaan en achter het computertje voor het verhaal van gisteren. Raar hoor de laatste keer.
Daarna het laatste ontbijtje, even gecheckt of de vertrektijd van Martinair niet veranderd is, (is van 19.55 naar 19.30 uur gegaan) vast wat opgeruimd en toen zijn Huub en ik samen naar het strand gegaan. De jongens wilden niet mee, de bodyboards waren kapot dus ze hadden er niks meer te zoeken (???). Maar goed, dan niet. Zij bleven dus bij het zwembad. (en bij hun nintendo en ipod)
Toen Huub en ik op het strand aankwamen bleek de zee erg rustig en daardoor ook heel helder. Ik zei nog, goh de jongens hadden toch meegemoeten met hun snorkels. Huub twijfelde nog even of hij ‘m nog zou gaan halen om te snorkelen maar had er eigenlijk geen zin in. Afijn, we hebben dus lekker op het strand gezeten (liggen is eigenlijk nog steeds te heet omdat je dan geen wind voelt) en af en toe een kwartiertje gedipt in de zee.
Vandaag waren er buren uit hetzelfde straatje op het strand die op een gegeven moment gelijktijdig in de zee waren. Zij begonnen plots te roepen dat er een manatee (zeekoe) onze kant op kwam. Ik liep iets naar achteren om te kijken of ik ‘m zag maar ze dachten dat ik bang was en kwamen naar me toe om te zeggen dat ze heel lief zijn en dat zij er laatst met een gespeeld en gezwommen hadden.
Hij kwam uiteindelijk op 3 meter afstand van ons langszwemmen. Wow…. hadden we nu de snorkel maar bij de hand gehad.
Toen we om 12.30 uur naar huis liepen dacht ik nog, goh nou hebben we bijna alle dieren wel gezien die ik wilde zien. Jammer dat de anderen die schildpad niet zagen bij Cocoa Beach. Zie ik vlakbij ons huis ineens een klein schildpadje liggen, zonder kop. De rest was verdroogd. Ik heb ‘m meegenomen voor Derk, die wil graag een schildpadje. Haha, hij vond ‘m leuk en wilde het mee naar huis nemen maar dat mag je niet invoeren dus hij heeft het toch maar weggegooid.
Na thuiskomst hebben we nog in het zwembad gehangen en daarna moesten we toch echt de laatste spullen inpakken en opruimen. Uiteindelijk hebben we alles in 4 koffers kunnen proppen maar zijn we nog wel een tijd bezig geweest met spullen omgooien omdat we dan weer net over de 23 kg. zaten. Uiteindelijk is het allemaal gelukt en moesten we afscheid nemen van “onze” villa. Snik.
Op vliegveld Orlando ging alles erg snel en soepel. Bij Hertz rijdt je de auto naar de garage van hun en daar staat iemand die de kilometerstand checkt en er even omheen loopt en that’s it. Niks bij balies staan ofzo, lekker makkelijk.
Daarna in de rij voor het inchecken en dat ging ook snel. Weer comfort class rij 10 en 11, net als op de heenweg.
Op het vliegveld nog wat Cliniquespullen gekocht voor minder dan de helft van wat het in Nederland kost en we hebben er wat gegeten omdat het eten in het vliegtuig erg weinig is en niet bijzonder.
Exact om 19.30 gingen we de lucht in. Ik heb mijn film van de heenweg met Sandra Bullock af kunnen kijken en ook nog Victoria gezien, die ik niet zo bijzonder vond. Ik heb helaas niet echt kunnen slapen.
Na ruim 8 uur vliegen landden we om 9.45 uur op Schiphol. Bagage kwam snel en daarna weer met de bus naar de P3 en op naar huis. Onderweg hadden we onze afslag gemist naar Zoetermeer. Oeps, toch een beetje wazig van de slaap dus.
Huub is nog even gaan slapen van 12.00 tot 15.00 uur, ik ben maar wakker gebleven en heb een beetje in huis gerommeld en de familie gebeld.
Het zit er weer op! Het was een mooie vakantie, geen enge dingen, ziektes, haaien of tornado’s en zelfs qua weer hebben we het echt getroffen. De meeste dagen waren toch helemaal droog. Ik vond het wel heel erg heet. Ik weet niet of ik nog eens Florida in de zomer zou willen doen.
Naschrift, bedankt iedereen!
Als laatste wil ik iedereen bedanken voor de leuke reacties in het gastenboek en de mailtjes die we hebben gekregen. Het is leuk om te lezen dat zoveel mensen ons volgen terwijl we hier in de villa toch niet heel veel spannende dingen doen of hebben gedaan. Eigenlijk waren we meer van plan, zoals ook het Space Kennedycenter en Daytona maar Huub had ook niet veel fut en zo lijkt het bijna gewoon vakantie.
Ook hoorden we regelmatig dat Derk nog steeds op de tv te zien is in de Trimbos-uh uh commercial. Maar goed dat hij het niet ziet, hij zou het er nog van in zijn bol gaan krijgen!
Dan zijn er nog dingen die ons of mij hier zijn opgevallen. Over Disney werd er gezegd dat ze in Parijs zo sjaggerijnig zijn en dat ze in Amerika allemaal vrolijk kijken en lachen enzo. Nou, nee. Na 4 dagen onderzoek moet ik toch concluderen dat ik het daar niet mee eens ben. De uitzonderingen daar gelaten uiteraard vind ik ze hier niet veel gezelliger. In Parijs zitten ze er ook meer echt in hun rol van piraat of wat ook en dat doen ze hier minder.
Ook mis ik hier de constante muziekjes waar je in Parijs bijna van gaat huppelen.
Begrijp me niet verkeerd, ik vond het heel leuk maar de sfeer is dus niet beter dan in Parijs. Als ik mensen moest adviseren over Disneyworld en ze zijn al eens in Parijs geweest. Sla het Magic Kingdom dan maar over. Epcot is met grotere kinderen een aanrader. Hollywood Studio’s is leuk en heel anders en groter dan Parijs. Animal Kingdom is ook gewoon leuk en erg mooi.
Mensen die je tegenkomt maken allemaal een praatje. In restaurant zijn ze allemaal bijzonder hulpvaardig en de gratis refills blijven leuk. (vooral Derk presteert het om 3 grote glazen leeg te lurken bij elk diner.)
Langs de weg zie je behalve veel aparte dode diersoorten, veel reclameborden. Voor pretparken, restaurants e.d. maar ook voor advocaten die je graag bijstaan als je een auto-ongeluk heb gehad en voor ziekenhuizen waar je wel goed geholpen wordt.
