Na weer een goede nacht van 22.00 tot 6.00 doen we rustig aan. Ik app met Tom, die straks (NL tijd 13.30 uur )zijn laatste herkansing moet doen, om hem succes te wensen. Om 7.30 uur zit ik druk te duimen en om iets voor 8 (thuis 14.00 uur) komt het verlossende bericht dat hij het gehaald heeft en dus geslaagd is. Whoop whoop, zo blij voor hem! Hij heeft al een goede baan maar heeft nu dan officieel zijn HBO diploma HRM behaald! Andere zoon Derk was vorige maand al klaar met zijn HBO opleiding (MIC)en nu zijn ze dus allebei officieel geslaagd! Tijdens het ontbijt hebben Huub en ik het erover hoe ontzettend trots we zijn op onze jongens!

Na het ontbijt gaan we naar Playa Grandi (ook Piskado genoemd) om te snorkelen met schildpadden die daar rondzwemmen. De vissers gooien hun resten van de schoongemaakte vis in de zee en daar komen de schildpadden op af. Die hebben daar een relaxt leventje. We nemen een parasol met 2 ligbedden. Normaal lig ik liever op het zand maar hier zijn veel kiezels dus ik kies ook maar voor een bedje. Dan duiken we om de beurt de zee in en ja hoor, ik spot er meteen al een paar. Geweldig!! Het is net alsof je in een aquarium zwemt, zo mooi! Een paar zijn echt wel een meter groot. We filmen en maken foto’s met de gopro maar het vervelende is dat je niet op het apparaat kunt zien of het gelukt is. Dan ga ik toch ook maar met mijn mobiel de zee in. Ik heb een speciaal waterdicht hoesje gekocht. Toch spannend om te proberen wat als mijn mobiel nat wordt en kapot gaat heb ik echt een probleem. Gelukkig is het echt waterdicht! Om een foto te maken, werkt echter niet zoals normaal door het plastic. Hij staat elke keer op selfie-mode waardoor ik foto’s van mijzelf maak met mijn snorkel en duikbril, lekker charmant! Met duikbril op en zonder leesbril zie ik uberhaupt niet veel. Dus snorkel uit, duikbril af, proberen alles weer goed te zetten, duikbril weer op …weer mis…. Ik zit enorm te schelden in mijzelf en zie prachtige beelden van schildpadden maar het lukt ze niet om op mijn mobiel te komen… Na een half uur geef ik het maar op. Gelukkig blijken die van de gopro beter gelukt te zijn!! Ook de filmpjes zijn echt leuk!

Om 13.45 uur toch maar vertrokken en naar het hotel om de dode vissenlucht van ons af te spoelen. De lunch hebben we gemist maar gelukkig zijn er ook nog de snacks en we halen lekker een kroketje.
Nog even appen met de jarige Mariel, wat lezen en op insta en rond 18.00 uur gaan we de auto weer in voor een sunset op Kokomo beach. Ik ben weer erg tevreden over de foto’s, het is een fotogenieke plek!
We genieten er een uurtje en gaan dan weer terug. Onderweg komen we langs een plek met ook water en een mooie lucht dus daar stoppen we ook nog even. Maps.me stuurt ons dan via een “korte route” naar het hotel maar het is een verschrikkelijke hobbelweg met stenen. Meer geschikt voor jeeps en niet voor ons autotootje. Het is 3,5 km en dat is best lang als je je adem in houdt. Gelukkig redden we het om weer heelhuids in het hotel te belanden.

Om 19.30 uur zitten we dan weer aan tafel.
Wat een geweldige dag was dit weer!!