Het is een heerlijk bed maar helaas heb ik niet zo lekker geslapen. Misschien net 5 uurtjes gehaald maar met frisse moed staan we om 7.30 uur op en leggen we de spullen voor onze wandeltocht vast in de auto. Om 8.30 uur zitten we aan ons tafeltje en krijgen we een schaal belegjes ( vlees en kaas), een groenteomelet, boterhammetjes en wat jammetjes e.d. Erbij natuurlijk thee, koffie en water. Ook toast met truffelolie en ik dacht een salade maar het smaakte naar pure knoflook. Wel lekker maar bij het ontbijt wel wat heftig. Misschien houdt het de beren op afstand. Afijn, best prima ontbeten en klaar voor een wandeling dus gauw naar het park!

Onderweg staat er politie die zegt dat we een andere kant op moeten. Ja lekker dan en wat nu? De waze wil ons steeds terugsturen. Uiteindelijk kiest hij een andere weg maar ook daar weer politie en een file. We vragen hoe we nu bij ingang 2 moeten komen. De agent zegt Pilovec en dan palvovic… Of zoets, het klinkt voor ons allemaal hetzelfde dus 2 seconden later weten we het al niet meer.🙄 Een stuk verder weer agenten. Er blijkt een marathon gelopen te worden rond het park en alles is afgesloten. We worden er bloedchagrijnig van. We wilden vroeg in het park zijn maar inmiddels is het al 10.00 uur. Waarom stond dat nergens aangegeven toen ik online de kaartjes kocht of sowergens op de website?

Nou ja, lang verhaal iets korter, 30 km omgereden ( boek je speciaaal iets vlakbij het park, grrr) om vanaf de andere kant te komen en toen mochten we bij God’s gratie doorrijden tot ingang 2. We wilden route E doen met de boot en een stuk bus. Bij de ingang werd verteld dat door de marathon de bus niet reed dus dat je na de ruim 5 km, ook weer terug moest lopen en route H volgen. Ruim 10 km dus en van de parkeerplaats naar de ingang is ook al een km. met trappen op en af.

Toch maar gaaan lopen met het idee, we zien wel en anders gaan we terug. De uitzichten en watervallen aan deze kant zijn ook prachtig!

We gaan een stukje met de boot, leuk! Vol verwachting denk ik dat we langs watervallen gaan varen. Nee! We varen alleen naar de overkant, 50 meter verder en daar mag je er weer uit! Tjonge geen bus en de boot is 50 meter. Ook klimmen we weer 600 treden op en af. Ik vind het mooi hoor maar misschien komt het dooor mijn korte nacht maar ik word hier niet blij van. Er is ook regen voorspeld en ook nog onweer daarna dus ik wil helemaal geen 12 km lopen en klimmen.

We lopen verder langs prachtige plekken terwijl we het af en toe horen rommelen in de verte. Het punt waar route E en H elkaar kruizen en waar we dus terug moeten gaan lopen staat nergens duidelijk aangegeven en van onze app met de route worden we ook niet veel wijzer. We lopen al 2 uur en moeten terug maar willen niet over hetzelfde drukke pad terug tegen de mensen inlopen. Huub kijkt op Google maps en vindt ergens een paadje redelijk steil naar boven, naar een weg waarlangs het 1 uur lopen zou moeten zijn terug naar de parkeerplaats.

Eenmaal op de weg blijkt het de route te zijn die is afgesloten voor de marathonlopers. Terwijl ik loop te zuchten en puffen rennen zij ons (ook zuchtend en kreunend) voorbij. De weg gaat natuurlijk ook omhoog en omlaag maar is minder irritant dan alle trappen. Alleen zijn er langs de weg natuurlijk geen bankjes om even uit te rusten.

Het laatste stuk gaat echt in haarspeldbochten naar boven en dan nog 300 treden tot de parkeerplaats. Ik ben echt kapot. Heb natuurlijk ook een conditie van een stacaravan dus I know, eigen schuld enzo maar ik ben heeeeel blij als we bij de auto zijn. In het winkeltje kopen we nog een pot honing uit de regio ( wordt overal langs de weg verkocht ook)en 2 käsekuchendingen als lunch en met gierende banden vertrekken we dan na 3.25 uur lopen, naar ons appartement. Daar lunchen we en gaan dan liggen en vallen allebei ook nog even in slaap.

In de middag begint het dan echt te plensen en geldt code oranje. We zijn extra blij dat we weer ’thuis’ zijn en toch in de ochtend zijn gegaan.

‘S Avonds gaan we ergens eten. Weet niet eens meer hoe het heet… Maar het eten was goed, inrichting leek op van der Valk uit de tachtiger jaren en was wat ongezellig maar dat zie je hier veel. De meeste mensen spreken altijd wel wat engels gelukkig. Restaurant heet hier trouwens restoran en een appartement is een apartman. Het is te begrijpen.😁 Plaatsnamen hebben vooral veel medeklinkers, zoals Vrsi en Grbe waar we af en toe doorheen kwamen.

Voor we gingen eten merkte Huub dat hij zijn bril kwijt is. Hij weet niet meer zeker of hij hem in Nin of zelfs nog in Triëst heeft laten liggen. Hij heeft lenzen dus het is niet heel erg maar toch vervelend. We hopen dat het toch nog ergens tevoorschijn komt.

Eenmaal thuis gaan we allebei douchen en kijken nog 1 aflevering van the Rookie en dan is het weer klaar. Het was een wat vermoeiende maar toch wel mooie dag. We hebben droog in het park gelopen en mooie dingen gezien en gefotografeerd, relaxt en lekker gegeten. Mijn chagrijnigheid is weer gezakt!😁😉

Tot morgen, dan gaan we door naar Porec, Istrië!😘