Vanmorgen was het plan om eens bij onze favoriet voor ontbijtjes, de Cracker Barrel te gaan ontbijten die hier 2 minuten van het hotel vandaan zit. Helaas bleek daar de wachttijd voor een tafeltje 40 minuten te zijn. We hebben allebei trek na gisteren wel uitgebreid te hebben geluncht maar ’s avonds alleen een klein broodje te hebben gegeten, dus 40 minuten wachten in de kou (het is 5 graden), daar hebben we geen zin in. Dan maar een stukje verder rijden naar de IHOP, ook lekker! Hier is wel meteen plek. Ik neem een french toast combo met ei en hash browns. Ik verwacht een french toast stukje maar het is een flinke hap. Wel erg lekker trouwens.
Met onze gevulde buiken kunnen we er weer tegenaan en gaan we op weg naar Wormsloe, een vroegere plantage van Nobel Jones. Onderweg spot ik echter ineens de Bass Pro shop, waar Huub nog naartoe wilde voor zijn multi tool. Deze winkel is ook al een attractie op zich. Niet een diervriendelijke overigens. Alle soort visgerei, vallen en geweren. En veel opgezette dieren en een enorm aquarium. De multi tool zouden ze volgens de inventory moeten hebben, maar die was nergens te vinden dus we hebben weer een uur voor niks daar rondgelopen en gewacht. Deze foto’s zijn genomen IN de winkel.
Een foto van de geweren durfde ik niet te maken…. 🙂
Toen weer door naar Wormsloe. Ik wilde eigenlijk alleen een foto maken van de mooie oprijlaan maar daar trapten ze niet in, we moesten eerst een ticket kopen. Na even twijfelen, doen we dat toch maar, dan hebben we toch nog een van de vele plantages die hier in Georgia zijn, gezien. De oprijlaan is indrukwekkend, de rest wat minder. Bij het visitor center kijken we een film waarin de geschiedenis van deze familie wordt verteld en over de tijd dat er slaven gekocht werden voor deze plantage waar o.a. katoen, perziken, vijgen, rijst etc. werden verbouwd. Er is ook een museumpje bij waar we even kijken. Op deze locatie zijn in de loop der jaren diverse films opgenomen zoals Roots, Gator, the Generals daughter en Savannah. We wandelen een paar trails, de natuur is wel mooi maar verder is er weinig van overgebleven. Wat mooie gebouwen op plantages betreft, hadden we beter naar Boone Hall bij Charleston kunnen gaan.
Dan gaan we weer rijden en besluiten eens op Tybee island te kijken, het strand dat bij Savannah hoort maar nog wel 20 minuten rijden is. We kijken er rond en lopen even naar het strand maar het is vandaag bewolkt en echt fris met 12 graden in de middag, dus we hebben het al snel gezien.
Dan maar weer in Savannah zelf kijken aan de waterkant, waar we vrijdag maar heel kort zijn geweest. Op zondag blijkt parkeren bij de parkeermeters gratis te zijn. (vrijdag in de garage was het voor 5 uur, $9.00, viel mij ook mee!) dus we parkeren vlakbij de River street en wandelen een heel stuk langs het water en wat mooie boten. Er zijn veel muzikanten met saxofoons en trompetten, we kijken in een paar winkeltjes en vermaken ons toch weer een uur of twee. Ik vind Savannah een leuke stad, in de zomer is het vast helemaal geweldig.
Op weg naar de auto liepen we weer langs een prachtig parkje met eekhoorntjes, sorry, ze blijven leuk! 😉
Het is iets na 16.00 uur en we hebben niet geluncht en krijgen wel weer trek. We besluiten daarom maar eens te gaan eten bij een Denny’s. Eenmaal daar blijkt dat er maar 1 serveerster is en een onderbezette keuken en dat als je haast hebt, je er beter niet kunt gaan eten. Wij hebben alle tijd dus no worries. We krijgen cola light met veel refills en er is wifi dus we vermaken ons. Ik zie dat we bericht hebben van Neill, de eigenaar van het appartement in Bradenton, die ik gisteren had gemaild. Hij zegt in Bradenton te wonen en niks gehoord te hebben over problemen m.b.t. de red tide (?) maar dat we eventueel eerder weg mogen en dan onze gecancelde nachten terugbetaald krijgen. Helemaal goed, dan kunnen we het zelf beoordelen, hopelijk merken we er inderdaad niets van. We zien het daar wel.
Na ruim een uur krijgen we ons eten, het smaakt weer goed en het is betaalbaar. Beide gerechten zijn rond de $12.00. Daar kun je bijna niet voor koken, als ik de prijzen in de supermarkt zie. De serveerster heeft op een gegeven moment ruzie met een klant die het te lang vindt duren en nog een andere klacht heeft. Er wordt wat heen weer geschreeuwd, lekker onprofessioneel maar wel erg amusant. Dat Southern accent van de mensen hier is sowieso erg grappig en soms bijna niet verstaanbaar. Ze noemen mij love of hon, soms heb je het gevoel alsof je in een film bent beland hier. Wij vinden het geweldig en hebben het naar ons zin!
Rond 19.00 uur zijn we dan weer in het hotel waar de key card niet meer werkt, zucht… Weer naar de receptie waar we nieuwe kaartjes krijgen. Gelukkig ligt alles nog wel op de kamer.
Ik ga weer aan de gang met de foto’s en dit verhaal en Huub voorziet mij van theetjes uit de lobby. Inmiddels is het weer bijna 21.00 uur en tegen 22.00 uur zullen we wel weer in slaap zijn gestort.
Morgen gaan we bijtijds ontbijten in het hotel en dan weg uit Georgia, weer terug naar Florida waar we een paar parken met mooie Springs gaan bezoeken voor we naar ons hotel in Alachua gaan. Ons laatste hotel als het goed is deze reis. Daarna zitten we in appartementen.
Tot morgen maar weer lieve mensen! Vandaag had ik gelukkig wat meer foto’s voor jullie. 😉
Wat ziet al dat eten er heerlijk uit zeg. Ik ben jaloers haha. En lijkt me erg interessant, die plantage!
Leuk dat je meeleest en bedankt voor je reactie Kim! Ja het is ook allemaal zo lekker hier. 🙂