De wekker op 6.30 uur gezet, gewassen, aangekleed, laatste spullen in de koffers, nog een kopje koffie en thee en hop de auto in.
Tom heeft ons naar Schiphol gebracht en onderweg hadden we wel wat file maar rond 8.15 uur waren we al. Erg vroeg als je om 12.00 uur moet vliegen maar nu was Tom nog netjes voor 9 uur op zijn werk. We konden meteen in de rij. Eerst weer de bekende vragen; of we zelf de koffers hebben ingepakt, wat we gaan doen en of iemand ons iets heeft meegegeven. De rij voor het inchecken was ook best lang. Overigens waren we al online ingecheckt maar voor het afgeven van de koffers moesten we toch in de rij.
Bij de controle hoefde er geen handbagage open en niks eruit. Apart hoe snel en vaak die regels veranderen. Uiteindelijk hadden we alle tijd en hebben we lekker op ons gemakkie ontbeten en nog wat gewinkeld. Rond 11.10 uur begon de boarding al en zowaar vertrokken we ruim tijd. Het vliegtuig had een 2-4-2 indeling en Huub en ik zaten naast elkaar met Derk voor ons. Naast hem zat een Mexicaanse meneer die in Amsterdam had gesolliciteerd. Na 1,5 uur kregen we warm eten met een ijsje toe en 1,5 uur voor aankomst in Washington nog een broodje kalkoen met kaas en een stroopwafel. Tussendoor hebben we een beetje gedommeld, ik heb 2 films gekeken (mama mia, the return ofzo (saai) en the Bookclub (wel leuk). Ook nog 2 Friends afleveringen en een Bob Ross schilderles. 🙂
Uiteindelijk 20 minuten voor planning op Washington aangekomen, we liepen zo de rijen in voor de douane en ook dat ging best snel. Huub en ik hebben een returning Esta maar Derk niet. Ik had nog verwacht dat dat lastig zou zijn maar we stonden gewoon in dezelfde rij. Alleen moesten er bij Derk  nog vingerafdrukken worden genomen en bij ons niet meer. Interview stelde niet veel voor, dus ook dat viel weer mee. Daarna de koffers ophalen bij de band, die al klaar stonden en ze 50 meter verder weer inleveren. Het zat allemaal echt heel dicht bij elkaar. Ruim op tijd om onze overstap te halen dus, super! Dat viel weer alles mee.
2e vlucht zat echt helemaal vol! Voorin het viegtuig zaten trouwens Wayne Rooney (Engelse voetballer)  met vrouw en 4 kids. Derk herkende hem, ik natuurlijk niet. Hij schijnt nu hier in the USA te voetballen.
Van de 2,5 uur die deze vlucht zou duren, ging ook nog een half uur af. Eigenlijk zouden we om 19.30 uur landen. Nu zaten we al om 20.00 uur in onze auto! We zijn Goldmember bij Hertz en onze naam stond deze keer netjes op het bord met een nummer erachter van de parkeerplaats. Bij het nummer bleek een witte Nissan Pathfinder te staan. Een flinke SUV. We passen er allemaal ruim in met onze koffers dus wij zijn blij! Ook zit er gratis Sirius radio bij! (sateliet radio met leuke zenders)
Op weg naar het hotel zijn we eerst nog op het gemak bij een Chili’s gaan eten, was weer superlekker. Uiteindelijk waren we rond 21.30 uur in het hotel. Inchecken ging snel, een meneer bracht al onze koffers naar de kamer. Mooi uitzicht op de Orlando Eye (reuzenrad) van 9 hoog. 2 grote kingsize bedden en een keukentje, prima voor 1 nacht! Inmiddels is het bijna 23.00 uur als we gaan slapen. NL tijd 5.00 uur ’s nachts. Bijna 24 uur wakker geweest dus en nu echt moe!!!