Categoriearchief: Rondreis Oost Amerika 2015
22 juli: Weer op weg naar huis.
Bedankt voor het volgen van ons blog! xx
de plannen: Vandaag gaan we naar huis en dat wordt een lange dag (of eigenlijk dagen).
We vliegen pas om 22.30 uur. Rond 19.00 moeten we dus de auto terugbrengen naar Avis op EWR. Tot die tijd hebben we dus nog. Het plan is om vandaag te shoppen. Als het goed is weten we dan hoeveel we nog in de koffer kunnen krijgen. Er is een supergrote mall: King of Prussia Mall, 160 North Gulph Road, King of Prussia, Pennsylvania 19406, United States (ook Hollister en Abercrombie)
Het is een van de grootste malls in Amerika en is belastingvrij op kleding en schoenen.
Of naar Evt. via Oxford Valley Mall ( Abercrombie Outlet) naar Washington Address (Ook Gap, Hollister, Aeropostale) 2300 E Lincoln Hwy Langhorne, PA 19047
Het is 130 km. naar het winkelcentrum en daarna 150 naar New York. Daar of onderweg wat eten en dan vliegen we weer richting huis. De 23e landen we (via Londen) om 16.15 uur in Oslo en hopelijk halen we onze vlucht van 19.00 uur van Oslo naar Amsterdam met Norwegian.
21 juli: Dagje shoppen
Daarna toch maar wat shops bekijken, we kopen bij Timberland 2 shirts voor Huub, bij Nike schoenen voor Derk en felrose gympen voor mij.
En bij Abercrombie nog een mooi vest voor Derk en een shirt voor Tom. Huub haalt nog koffie bij Starbucks en kijkt bij een grote winkel met 600 verschillende hengels en jachtgeweren etc. Ze hebben er ook opgezette beren etc en een groot aquarium met kleine haaitjes.
Uiteindelijk is het 4 uur later als we weer naar het hotel gaan.
Tegen 19.00 gaan we weer diezelfde kant op voor ons laatste diner hier in the States bij de Ruby Tuesday. De serveerster is een schatje en we zijn melig en hebben weer een paar keer de slappe lach. Het was een hele gezellige vakantie met ons drietjes!
Foto’s hierbij zijn van gisteren toen het nog zonnig was. Vandaag heb ik geen foto’s gemaakt.
Morgenochtend gaan we de boel inpakken en wegen. Afhankelijk van het gewicht kijken we of we nog kunnen shoppen morgen. We komen langs een grote outlet in Kings of Prussia en we moeten pas morgenavond rond 19.00 de auto inleveren en vliegen om 22.30 uur weer via Londen en Oslo terug.
Donderdagavond laat zijn we dan weer thuis als we geen vlucht missen. We hebben nog internet tot 9.00 morgenochtend. Bij jullie 15.00 uur. Daarna dus niet meer!
20 juli: Naar Atlantic City via mooie route en met de ferry
Het is echter nog steeds 35 graden en vrijwel windstil
We gaan dus maar even niet het strand.
Tegen 16.30 uur zijn we dan bij het Taj Mahal hotel van Trump. We parkeren de auto in de garage en dan is het een eind lopen naar de incheckbalie. Het hotel is megagroot. Huub en Derk blijven onderweg staan met de koffers en ik ga inchecken. Er staat een rij en het schiet ook nog eens niet op. Derk komt kijken waar ik blijf als ik bijna aan de beurt ben. Dit is het negende hotel deze vakantie. Allemaal heb ik ze geboekt en betaald maar op naam van Jacob Wagemaker (zo heet Huub officieel) . Deze receptionist weigert ons in te checken. Huub moet zich melden. OMG, ik stuur Derk naar Huub en ik blijf opzij staan om te voorkomen dat we zo weer in die rij moeten staan. Met Huub erbij checkt hij ons in. We hebben geboekt bij Expedia voor de Taj Mahal featuring the Chairman Tower, voor 2 queensize bedden. Deze kamers zijn nog niet klaar, dan moeten we ruim een uur wachten. Waarom, het is na 17.00 uur?
Hij heeft wel een kamer met Kingbed en dan kunnen we voor $25.00 voor 2 dagen een kot krijgen (een extra 1 persoonsbed) Na de afgelopen 3 nachten in een bed van 1.40 breed, lijkt een bed van 2.00 bij 2.00 ons wel lekker dus nou, vooruit doe maar. We gaan naar de kamer, 2419 op de 24e etage. De liften zijn superdruk, we moeten er een paar laten gaan. Als we boven zijn, is de kamer mooi en groot maar volgens mij niet in the Chairman tower (luxere gedeelte). We bellen naar beneden en vragen het, nee we zitten niet in the Chairman. We moeten maar klagen bij de receptie. Huub en ik weer naar beneden. Ik klaag bij de receptionist die ons hielp, Huub staat in een andere rij. De mijne zegt dat er wel staat featuring en dat dat betekent dat het er is maar niet dat wij daar dan slapen? Wat?? Huub haalt mij, hij heeft iemand gevonden die voor ons gaat bellen. De vrouw die op zich vriendelijk is belt en zegt dat we echt hebben betaald voor Trump tower en niet voor Chairman en dat het een fout is van Expedia waar zij niets aan kan doen….
Ik vind het heel bijzonder allemaal maar dan ga ik maar bj Expedia klagen! We geven het op want ze geeft niet toe en we taaien af naar de kamer. Ik wilde eigenlijk hier nog even naar het strand maar Huub en Derk hebben geen zin en eigenlijk is het inmiddels ook al laat. We kijken daarom eerst eens rond in het hotel, het is groot! Veel restaurants, winkeltjes etc. Echt als in Las Vegas. Daarna lopen we naar de Boardwalk buiten langs het strand, kijken op de pier bij een soort kermis en verbazen ons over de mannetjes die mensen duwen in hun karretjes. Ze lopen echt heel snel en dat met deze temperaturen. We kijken bij Hard Rock cafe waar Derk plectrums koopt (om gitaar te spelen) Uiteindelijk eten we bij een restaurant in het hotel.
We willen internetten maar wifi kost 12,50 per 24 uur per apparaat! We hebben alle 3 een mobiel en dan nog de laptop en een tablet. Dat zou dus 5x 12,50 zijn en dat x2 want we zijn hier 2 dagen. Dat zou komen op 125.00 plus tax. Wat een naaiers! Dat doen we dus maar niet. We wachten tot morgenochtend zodat we maar 1x 24 uur hoeven en sluiten de tablet aan en betalen 1x 12,50. Huub gebruikt de usb kabel met de tablet als tussenpunt. In elk geval werkt het nu voor 2 apparaten. Via app zijn we dus niet te bereiken nu. Heb je ons nodig dan via dit blog of via Facebook.
We kijken nog tv op de kamer en gaan bijtijds slapen, Heerlijk in het grote bed!
19 juli: Dag Washington, Great Falls e.o.
Toen we in New York zaten zonder koffer kocht ik bij the Walgreens oogschaduw van Neutrogena. In Nederland ben ik allergisch voor make up en moet ik altijd spullen van Clinique hebben die heel duur zijn. De oogschaduw die ik nu heb gekocht van Neutrogena (ook anti-allergisch) is erg mooi dus we gaan weer naar de Walgreens naast de IHOP om er nog 2 extra te kopen. Ook de favoriete keelpastilles (tegen keelpijn) nemen we mee en nog wat flesjes water voor onderweg
Dan besluiten we maar te gaan kijken bij Great Falls Park net buiten Washington. Toegang is $10.00. Ik dacht dat je dit grotendeels met de auto kon doen met af en toe een uitkijkpunt. Geen idee waarom ik dat dacht maar het klopt in elk geval niet. Je moet er lopen. Een looppark met dit weer is niet zo’n goed idee. We proberen het toch. Het is er mooi maar 36 graden met een gevoelstemperatuur van 44 is niet fijn. Binnen 10 minuten is mijn rug zeiknat. Het is er wel mooi!
Dan rijden we met de auto naar het visitor center en lopen vanaf daar nog een stukje naar uitkijkpunt 1. Ook erg mooi maar ik ben bijna op mijn kookpunt en ben wel weer klaar met dit park.
Wat later staan we op een grote parkeerplaats. Derk wil hier graag rijden. Hij heeft in Nederland 6 rijlessen gehad. Het is hier zo groot en leeg dat het wel even kan. Hij vindt het leuk en het gaat goed! Is toch anders in zo’n automaat .
Huub rijdt toch maar weer verder en we rijden nog even Washington zelf in en maken uit de auto nog links en rechts wat foto’s als geoefende Japanners.
Om 16.00 uur zijn we weer bij het hotel. Even wat kouds drinken, favoriet is de Mtn Dew Diet. Blogje bijwerken, spelletje doen etc.
Tegen zessen gaan we weer op pad, nu naar Tyson’s Plaza, een grote mall op 8 minuten afstand, waar een TGI moet zitten. Onderweg is het nog steeds 35 graden. Jeetje wat een grote mall, jammer, hier hadden we eerder heen moeten gaan. We parkeren er gratis en eten er lekker! We denken na het eten nog wat winkels te kijken maar schijnbaar sluit op zondag alles om 20.00 uur. Helaas!
Dan maar naar het hotel en weer eens een wasje doen. Omdat het vaak zo warm (heet) is zijn sommige kledingstukken favoriet terwijl andere de koffer niet uitkomen. Vesten en jassen en spijkerbroeken hadden deze vakantie niet mee gehoeven.
De wasmachines in hotels zijn zo groot dat de hele lading in een machine kan.
Morgen staan we weer bijtijds op. Rond 7.30 uur willen we wegrijden hier. We nemen een mooie route en hebben een ferry gereserveerd van Lewes naar Cape May. Het laatste stuk rijden we dan langs zee en mooie sjieke badplaatsen. We nemen badspullen apart mee, misschien dat we onderweg nog een uurtje strand doen. Het wordt ons laatste hotel alweer van de vakantie, snik!
18 juli: Dag Washington, het Witte Huis en Mall
Congratulations! Senator Fischer’s office has scheduled a tour of the White House for your group. Please read the following information carefully. These guidelines are strictly enforced by the Secret Service. Any visitor fails who to comply with the guidelines laid out below will be denied entrance into the White House by the Secret Service.
Your tour is scheduled for July 18, 2015 at 7:30 AM. You must arrive at the gate by this time.
Yeah! Bijzonder dat het is gelukt maar uhh 7.30 is erg vroeg! En we hadden een hotel in Harrisburg geboekt dus dan zouden we om 3.00 op moeten staan. We hebben even getwijfeld of we het zouden annuleren maar zoiets lukt ons nooit meer natuurlijk. Zeggen dat je in het Witte Huis bent geweest is ook wel weer grappig! Kortom, we hebben toch maar een nacht Harrisburg geannuleerd en een nacht Washington bijgeboekt.
De wekker gaat dus vroeg, erg vroeg. Ik lag echt echt nog heel lekker te slapen. Ik droomde dat ik aan het winkelen was met collega Josephine. Haha heel grappig. Maar helaas, ik moest er om 5.45 mee stoppen. Snel wassen en aankleden. Beneden bij de receptie moesten we voor de zekerheid nog melden dat we niet uitcheckten maar officieel juist weer voor 2 dagen incheckten. Het duurde even en we moesten perse nieuwe kaartjes. Yeah yeah, hurry we must visit Obama! We gingen op weg, het was toch nog 20 minuten rijden. We zaten bij een verkeerde parkeergarage, die wij online gevonden hadden was $25.00 per dag en deze $15,00. Goede vergissing! Hij was wel inimini maar het paste net. Toen nog 3 blokken lopen naar de ingang. We moesten verzamelen bij een parkje waar een beeld was van een paard met een man erop. Geen idee wie het was, ik vermoed een president. Het is bloedheet in Washington. Temperatuur was 28 graden maar het is heel vochtig ofzo. Niet lekker in elk geval, ik zweet me suf hier. Bijna nog erger dan in New York. We staan er om 7.10 uur. Om 7.30 mogen we lopen. We gaan van controle naar controle, 2 x je paspoort laten zien en ze kijken of je echt op de lijst staat. Ze kijken heel streng. Niks gezelligs aan. Je mag ook geen foto’s van de bewakers maken. Ik maak een foto en iemand voor mij ook. Die moet ‘m van haar mobiel afhalen. Ikke niet! Ha!
We hebben sowieso een hele lijst gekregen met wat allemaal niet mee naar binnen mag.
Op een gegeven moment moeten we ook langs een controle met een hond. Je moet ergens gaan staan met benen wijd. De hond zit denk ik in of achter de muur want die zien we niet. Er staat dat je ‘m niet mag aaien. Als je de onzichtbare hond aait, kwakken ze je in Quantanamo Bay, denk ik.
Afijn, 6 uur later staan we dan in het Witte Huis. Je mag er sinds 1 juli dit jaar officieel foto’s maken binnen. Daarvoor mocht dat eigenlijk niet. We maken dus een hoop foto’s met onze mobiel (camera mocht niet mee naar binnen). Het is grappig om binnen te zijn en foto’s te maken naar buiten. Maar heel bijzonder is het allemaal ook niet. Voor je het weet sta je weer buiten. De kamers zijn mooi, de foto’s, schilderijen en het servies ook.
De tuin is eigenlijk het mooiste. We krijgen geen kopje thee en Barack ligt gewoon nog te slapen.
Een medebezoeker maakt een deur open die dicht was. Oeps, hij werd bijna neergeschoten! Haha, zo dat doet hij echt nooit meer. Ik schrok er echt van.
Als we buiten staan, gaan we op zoek naar een ontbijt. We vinden achteraf een paar restaurantjes maar die gaan pas om 9.00 en 10.00 uur open. Het is pas 8.25 uur. We lopen daarom maar naar de achterkant van het Witte Huis en langs the Washington Monument. Dan op weg naar naar the Museum of National History kopen we maar uit pure ellende een hot dog (vies!) bij een karretje met wat te drinken want we zijn nu al flauw van de honger, dorst en warmte. Dan begint het ook nog te regenen maar de paraplu’s liggen in de auto. Die mochten niet mee naar binnen bij Barackje. Dan maar schuilen bij de ingang tot het 10.00 uur is en we naar binnen mogen. Ook weer langs een tassencontrole. Pff. Het is allemaal heel interessant.
Vinden veel mensen en ook Huub.
Derk en ik vinden er niet veel aan. Sorry, ik weet het, we zijn cultuurbarbaren. We slepen ons van bankje naar bankje. Een stuk verder zit het museum van Natural History. Kijk dat vinden Derk en ik al leuker! We kijken er rond, een hoop opgezette dieren, zelfs een olifant en mooie foto’s, films en vlinders en van alles. Het is erg groot. Eigenlijk lijkt het op Naturalis in Leiden maar dan nog groter.
Huub besluit de auto te gaan halen en zegt dat we over 20 minuten buiten moeten staan, dan pikt hij ons op. Dat was helaas dus geen goed plan, het is er zo druk dat er eigenlijk niet valt te stoppen en het staat er zo vol met tourbussen, hop on hop of bussen etc. Derk en ik wachten heel lang, we hadden beter samen kunnen lopen. Uiteindelijk vinden we elkaar toch maar het heeft wel een uur gekost.
We zoeken iets van een Denny’s of desnoods een Mac voor een simpele lunch maar ook die vinden we niet. Om 15.00 zijn we bij het hotel. Washington is niet onze stad geloof ik.
We hebben drank en gelukkig 2 kleine taartjes van de Amish en eten die dan maar op als lunch. We zijn doodop en vallen in slaap op bed.
Ik schrijf na een dutje ’s middags vast een gedeelte terwijl Huub lekker nog wat langer ligt te slapen. Rond 18.00 frissen we ons wat op en besluiten nu eens bij the Olive Garden te gaan dineren. Onderweg komen we een yellow cab tegen. Altans dat staat erop maar hij is oranje. Derk maakt weer een hoop grappige opmerkingen daarover en we moeten zo hard lachen dat Huub het andere verkeer bijna niet meer ziet door de tranen in zijn ogen.
We eten weer heerlijk met gratis soep en sla. Ik vind het een leuk betaalbaar restaurant.
We weten nog niet wat we morgen gaan doen. Vandaag was al zo heet en morgen wordt het 36 graden! We gaan nog iets verzinnen maar het wordt niet teveel in de openlucht in elk geval!
16 juli: Van Bath naar Harrisburg (Lancaster/Intercourse)
Dan gaan we door naar het hotel, gooien de boel neer en gaan door naar een park
Derk vraagt wat voor een park het is. We maken er wat van; park met bloemetjes en gras en er zijn ook wel wat dingen te doen. Als hij het blog had gelezen had hij het geweten maar dat heeft hij natuurlijk niet gedaan. De schrok is dus groot als blijkt dat het een giga pretpark is met alleen al 20 achtbanen. Hershey Park, een pretpark waar de bekende chocola vandaan komt (o.a. kitkat en rolo) Na 17.00 uur betaal je sunset admission (minder dan de helft) en we hebben er 5 uur de tijd want het park sluit om 22.00 uur. De drukte valt er mee, Wachten is steeds een kwartiertje ofzo. De mannen doen er samen 6 en Derk nog een alleen, die echt over de kop en achterstevoren gaat. Ik wordt al beroerd van het het kijken alleen. Ik vermaak mij met het kijken naar alle mensen. Wat een hoop aparte types.
We eten er ook wat simpels tussendoor. Er zit een waterpark bij en ook nog een hele Zoo ! Daar kijken we ook nog even rond maar de dieren hebben er amper ruimte en als Dierenbeschermer word ik daar niet vrolijk van en we gaan daarom maar weer terug naar het pretpark
Om 21.30 hebben we het wel gezien en zijn we doodmoe. Weer richting auto dus. Ik dacht dat Hershey’s Chocolate World alleen overdag open was maar dat blijkt ook nog open te zijn. We gaan daar toch nog even heen en doen de gratis tour. In een karretje door de nepfabriek. Aan het einde krijgen we 2 kitkats. In de winkel zelf kun je t-shirts, petten en natuurlijk heel veel chocola kopen. We kopen een zakje Hershey kisses, die het meest verkocht schijnen te worden maar die wij in Nederland helemaal niet kennen. Je kunt er ook een eigen reep maken en een proeverij doen en nog veel meer maar dat is om 22.00 uur gesloten en dat is het inmiddels ruim geweest. Terug naar het hotel dus. Ik ben te moe om nog een heel verhaal te schrijven en na wat te hebben gedronken, gaan we slapen. Het is ook al 00.00 uur en dat is voor ons op deze vakantie heel laat. Het ontbijt is maar tot 9.00 uur morgen en ik wil ervoor nog douchen!
15 juli: Via Watkins Glen en veel natuur naar Bath
We pakken de boel weer in, checken uit via de tv (hoe handig) en gaan vlakbij ontbijten bij een Denny’s. Voor het eerst deze vakantie maar het duurt uren, de ober is een ongelooflijke oen en mijn theebeker lekt.
Rond twaalven rijden we dan pas weg richting ons volgende hotel in Bath. We wijken hier wat af van de grote weg en komen door van die geweldige Amerikaanse dorpjes! Die huizen met grote veranda’s, veel vlaggen en heel veel rode boerderijen en schuren. Ook paarden en koeien zien we voor het eerst deze reis. Het is de hele dag trouwens maar rond de 17/18 graden! Na die dagen boven de 30 is het een verademing. Om 15.00 uur zijn we bij het hotel. Het is een leuk dorpje met een gunshop aan de overkant. Gezellig! 🙂 Hotelkamer is klein maar mooi en schoon. We drinken wat en gaan naar Watkins Glen State Park. Dit park ligt in de staat New York, in de plaats Watkins Glen. In de Finger Lakes Area liggen diverse staatsparken, de bekendste daarvan is Watkins Glen State Park. Het park ligt in een 60 meter diepe kloof die tijdens de ijstijd door een gletsjer in de rotsen is uitgeslepen. Op de bodem van de kloof stroomt Glen Creek, over een afstand van 3 kilometer gaat het water hier 120 meter naar beneden via een reeks van 19 watervallen en stroomversnellingen.
De hoofdingang van het park ligt in de plaats Watkins Glen, langs Route 14. We nemen daar de shuttle voor $5.00 p.p. naar boven zodat we de 3 kilometer naar beneden lopen i.p.v. alle trappen op.
Met dank aan het Alles Amerikaforum voor deze tip want andersom had ik niet overleefd! Onderweg vroegen veel mensen hijgend aan ons of het te doen was en die hadden spijt als ze hoorden dat wij de bus naar boven hadden genomen. Gnagnaha . De buschauffeur vertelde dat deze regio slechts 50 zonnige dagen per jaar heeft dus we beseffen weer wat een mazzel we hebben met het weer! Niet te heet en heerlijk zonnig! Ik maak 100 foto’s denk ik. We lopen er een uur en 3 kwartier over naar beneden met regelmatig film en fotostops. Eigenlijk vinden wij alle 3 dit park nog veel indrukwekkender dan the Niagara Falls!
In het weekend schijnt het megadruk te zijn, dat viel nu ook erg mee. Ideale dag dus weer!
We rijden weer richting hotel en gaan eten bij de Ponderosa. Rare tent maar superlekker. We bestellen eten en mogen dan gebruik maken van het buffet. We verwachten alleen salades maar ze hebben van alles! Tot desserts en koekjes en soft ijs toe. Het eten is erg lekker! Wat er zit te eten is allemaal inteelt maar daar letten we maar niet op….
14 juli: Naar de Niagara Falls
We zijn redelijk vroeg wakker. Om 7.30 uur begint er ook iemand luid te boren. Ze zijn bezig met het renoveren van dit hotel. Heel fijn en het wordt vast heel mooi maar even rustig als wij nog niet helemaal wakker zijn! Na het ontbijt dat inclusief is en best redelijk goed, gaan we dan ook met gieren banden door naar de volgende locatie, de Niagara Falls! De weersvoorspellingen zijn heel beroerd, thunderstorms, floods en nog meer ellende. Gaan we naar de watervallen, zien we ook echt alleen maar water vallen ..
….
Onderweg nemen we een detour langs Lake Ontario. Megagroot is dat en er liggen prachtige huizen aan! We komen ook nog langs een echt strand met lifeguards. Het is trouwens nog steeds droog.
Het laatste uur richting Niagara begint het wel te plensen. En flink. Tegen 14.00 uur zijn we bij het hotel en wordt het wat lichter. Het hotel is een heus Casino en resort. Het doet qua grootte wel echt denken aan een hotel in Las Vegas met veel restaurants en winkels etc. We checken in en ik verwacht eigenlijk niet veel van de kamer. Ik heb het een tijd geleden geboekt via Hotwire. Dat is een site waar hotels hun kamers goedkoop op aanbieden zonder hun naam bekend te maken. Zodat het geen slechte reclame is dat ze goedkoop zijn. Normaal kost een kamer hier vanaf 180 euro, ik heb 70 betaald. Aan de omschrijving die er bijstaat kun je met wat puzzelen wel ontdekken welk hotel het wordt. Half verwacht ik dat ze ons een kamer naast de lift zullen geven ofzo.
Maar nee, een prachtige kamer op de 18e verdieping met een mooi uitzicht en ramen tot op de grond. De badkamer is helemaal mooi en de kamer heeft zelfs een aparte make-up hoek.
We relaxen een half uurtje en gaan dan een kwartiertje lopen naar de watervallen. Volgens de receptioniste moeten we door het casino naar buiten voor de korste route. Een medewerker vraagt aan Derk hoe oud hij is. Uhm 18. Okey you need an escort. En door zijn portofoon of hoe heet zo’n ding, roep hij een escort voor Derk. Derk hoopt op een mooie dame met weinig kleding. Helaas, een oude mannelijke bewaker loopt met ons mee door het casino waar we er weer uit mogen. Tjonge wat een toestand! We hebben jassen en plu’s mee maar het is en blijft droog. We hebben echt mazzel met het weer steeds! Het eerste dat ik zie en op de foto zet is een…. eekhoorntje. Ja, ze blijven leuk! Vlak erachter zijn de Falls! Wow groot en toch ook wel erg indrukwekkend
Wat een kracht en herrie. We gaan ook naar de Lookout, kost normaal 1,00 maar omdat we zeggen dat we morgenochtend the Maid of Mist gaan doen mogen we van een vriendelijke man gratis naar boven.
Je kunt een stuk verder met de brug naar de overkant (Canada dus) voor 6,00 p.p. en dat waren we eigenlijk van plan. Ik zie echter waar die brug is, hoe lang de brug en ook hoever je in Canada weer de andere kant op moet. Ook is het door alle regen megavochtig en het zweet loopt ons nu al over de rug. We besluiten dus om terug naar het hotel te lopen en de auto op te halen. Met de auto gaan we over de Rainbowbridge, dat kost 3,25 voor ons samen. Apart, met de auto is dus goedkoper dan lopend….. Ook zou je lang in een rij staan omdat je je paspoort moet laten zien. We rijden echter zo door, krijgen stempels in ons paspoort en hop weer door! De Canadese kant is een stuk drukker en toeristischer. Ladingen restaurants, winkels etc. Beetje Las Vegas-achtig. We gaan er eten bij een Outback
Erg lekker maar ik weet niet of het aan Canada ligt of de locatie of waarschijnlijk beide maar de prijzen zijn hier flink hoger dan elders. We houden het daarom maar bescheiden en deze keer geen dessert.
Na het eten willen we nog foto’s hebben van de watervallen van deze kant. Parkeren $20.00. Ja doei, voor 10 minuten gaan we dat niet betalen. Huub gooit Derk en mij eruit en wij gaan foto’s maken. Huub haalt ons een kwartiertje later weer op. Deze kant is eigenlijk mooier. Ook alles eromheen, parken etc. zijn in Canada mooier. Ik had eigenlijk ook foto’s willen maken van de watervallen wanneer ze ’s avonds verlicht zijn. Maar daar is het net te vroeg voor en we zijn eigenlijk weer te moe om daar straks weer naartoe te lopen.
We gaan dus weer terug, weer langs de controle die ons vraagt wat we hebben gedaan en of we wat hebben gekocht. Dan staat hij heel moeilijk in mijn paspoort te kijken en roept er iemand bij. Ik schrik al maar dan vindt hij toch de stempel dat ik vorige week Amerika in ben gekomen en niet alleen maar 2 jaar geleden. Oeps had ik bijna in de bak gezeten. Zou toch lullig zijn.
Eenmaal weer in het hotel schrijf ik het verhaal en zoek de foto’s uit. Sorry, het zijn er veel vandaag.
Huub geniet in de stoel voor het raam van het uitzicht en bekijkt de route voor morgen en de mannen gaan nog beneden een ijsje halen. Het was weer een mooie dag, we genieten nog steeds!
13 juli: Lange reisdag naar Syracuse met serious nature!
Rond 10.15 checken we uit en gaan we rijden. Het is een redelijke mooie rustige route. Onderweg betaal je tol en wij vragen ons wel af waarom want de wegen zijn wel echt de slechtste die we tot nog toe hebben gezien. Af en toe zitten er flinke gaten in. Temperatuur is de hele dag rond de 32 graden en flink zonnig.
We komen langs Rotterdam, Amsterdam en Rome en Poland!
Onderweg lunchen we met een pretzel van Auntie Anne.
Tegen 15.00 zijn we in ons hotel, het ziet er netjes uit. We gooien onze koffers neer, appen nog even met onze Tom thuis en gaan daarna naar de Destiny Mall, echt een mega grote mall met alleen al 20 restaurants. We kopen het e.e.a. bij Hollister, Abercrombie &Fitch en nog nieuwe Nikes voor Derk. Er is ook een guitarshop waar Derk wat gitaren uitprobeert maar we kopen toch maar niks.
Dan komt weer de grote beslissing van de dag: waar gaan we eten? We besluiten voor de Cheescake Factory te gaan, waar ze ook echt avondeten hebben. Penny van the Big Bang werkt er. 🙂
Ik heb zalm met broccoli en mashed potatoes, Huub shrimps en Derk een sirloin steak. Lekker hoor!
Nou kun je natuurlijk niet bij de Cheescake Factory gaan eten zonder Cheesecake te nemen. Pff wat een keuze! We nemen een beslissing en het is superlekker maar we eten het geen van alles op en laten het boxen. Ideaal! Hebben we vanavond of morgen nog wat.
Daarna weer terug naar het hotel (4 minuten van de mall) en daar zitten we op computers, tablets en kijken wat tv. Niet zoveel spannends dus vandaag. Ook wel eens lekker!