Gisterenavond blogs van 2 dagen geschreven en lang bezig geweest met de foto’s waardoor we eigenlijk pas rond middernacht gingen slapen. Ik was zo moe! En goddank, ik heb lekker geslapen. Rond 4.00 even wakker en daarna tot 7.30 uur geslapen. Wij hebben lekker rustig aan gedaan, gedoucht, spullen gepakt en weer precies om 11.00 uur uitgecheckt.

Naar Kingman is maar 40 minuten rijden, geen haast dus! We kijken nog even rond in de omgeving van het hotel waar we afgelopen nacht sliepen. Er is een mooi parkje aan het water. Normaal kost dat $7.00 per dag maar wij mogen 15 minuten gratis rondkijken. Dat doen we en het is niet heel spannend. Wel staan er veel grote cactussen. Blijft toch gek om die in de natuur te zien.

Dan rijden we naar Kingman. We hebben behalve een kop thee op de kamer nog niks gegeten of gedronken dus we gaan voor een laat ontbijt (12.30 uur) bij (hoera!) een Cracker Barrel. Van de Cracker rijden we weg naar de Walmart en daarna zie ik een Ross en daar ga ik even kijken, Huub gaat naar een Five Guys winkel om te kijken.

Dan is het tijd om naar ons hotel te gaan. Langs de route 66 zijn o.a. 2 Best Westerns, we staan natuurlijk eerst bij de verkeerde. Onze naam is niet bekend…. oke, dan toch maar naar de overkant.

Daar zijn we wel bekend, gelukkig maar. De receptioniste vraagt of we een kamer boven of beneden willen. We kiezen nu maar voor beneden, scheelt een hoop gesjouw en de auto kan voor de kamer staan. Ze vraagt of we Duitse buren willen. In koor zeggen wij ; not really! Ze moet er erg om lachen en zegt dat ze ons dan wat verder weg  zet. We krijgen kamer 114 en we krijgen een blikje koekjes mee naar de kamer. Wat leuk!

Ik vergeet weer een foto van de kamer te maken maar eigenlijk lijken alle Best Westerns op elkaar.  Redelijk ruim met een groot en hoog Kingsize bed.

Tot 17.00 uur liggen we lekker te lezen en wat dingetjes op te zoeken op de computer. Dan gaan we naar het Historic District. Hoop route 66 gebouwtjes, signs en restaurants en auto’s. Ook staat er een enorm grote trein! Op de foto zie je Huub er bijna niet bij staan! (hij staat er wel!)

We lopen er even rond. Overigens is het weer heerlijk weer vandaag. Zo’n 24 graden en flink zonnig.

Dan gaan we naar een Gamestop voor iets voor Derk maar ook hier hebben ze het niet. Ze hebben nog wel wat tips waar we verder nog kunnen kijken, dus we geven de hoop nog niet op.

We besluiten te gaan eten bij de Chili’s, een keten die we vorig jaar pas hebben ontdekt maar die erg lekker is en waar ze eens wat andere dingen te eten hebben.

Rond 20.30 zijn we dan weer op de kamer. Weer een blogje schrijven en de foto’s doen. Ook bekijken we welke route we morgen en overmorgen gaan rijden. Daarna zitten we 4 nachten in Oceanside, daar gaan we echt relaxen en bijkomen van alles. Hoewel we het nog steeds super naar onze zin hebben hoor! Maar voor iedereen die bezorgd is over ons volle programma. 🙂

Tot morgen lieve volgers!

Uitzichten blijven bijzonder!

Ik vind dit wel een leuke auto!

Alle steden die aan de route 66 liggen

Zien jullie Huub staan?

Nu zie je hem wel

Ik was zo moe maar het bed lag verschrikkelijk, de vloer was misschien nog zachter geweest. Het duurde uren voor ik sliep en ik werd ook heel vaak wakker. ’s Morgens had ik megapijn in mijn schouder, heup en rug en was ik er helemaal klaar mee! Ik schijn in mijn slaap tegen Huub te hebben gezegd, schiet op, waar blijf je, we gaan! Hahaha dat heb ik echt nog nooit gedaan en ik herinner mij dit ook echt niet.

Huub vindt het ook wel mooi geweest en vindt het prima om hier weg te gaan. Eigenlijk heb ik 2 nachten geboekt hier, wat en hoe gaan we dit doen? Het is al maanden geleden geboekt en kan niet meer geannuleerd worden.

Onze nachten Kingman en Twentynine Palms staan vast en kan ik niet veranderen. We gaan op de kaart kijken wat een beetje in de buurt ligt en niet te ver van Kingman vandaan, waar we morgen heen gaan. Huub heeft in Las Vegas met een Mexicaan zitten praten die enthousiast was over Laughlin, een soort Vegas maar dan goedkoper en aan de Colorado rivier. Wij hadden er nog nooit van gehoord maar zien nu dat dit maar 60 km van Kingman vandaan ligt.

We gaan ontbijten in de Maswik Lodge waar we internet hebben en boeken uiteindelijk een kamer in Laughlin in het Aquarius Casino Resort met 3.5 ster voor $45.00. Dan pakken we de boel in ga ik uitchecken. Ik vertel de receptioniste dat we helaas een dag eerder vertrekken. Ze vraagt waarom en ik vertel dat ik vreselijk heb geslapen en niet nog een nacht in dit bed aankan. Ze vindt het jammer te horen en zegt dat ze de 2e nacht niet zullen rekenen. Yes!! Goed geregeld, een nacht van $124.00 gecanceld en er een van 45.00 geboekt. Dat scheelt weer. Nu maar hopen dat ze daar een beter bed hebben.

Rond 10.00 uur vertrekken we maar rijden eerst nog langs wat stops van de Grand Canyon. Het is 40 graden fahrenheit, dat is 5 graden! Brrrrr, we hebben nu echt vesten en jassen aan. Wel is de wind gaan liggen en schijnt er een zonnetje.

De Canyon is prachtig en heel bijzonder maar om nou 20 uitkijkpunten te bekijken vinden we ook wat overdreven. We hebben het gezien en zijn blij dat we gaan. Met gierende banden naar Laughlin.

Overigens zijn wij een paar jaar geleden bij de North Rim geweest. Deze is veel kleiner en minder toeristisch. Ik vond het daar eigenlijk leuker, er was meer wildlife en het rook er ook zo lekker. Hier is dat helaas niet zo.

Ik bood een Nederlands stel aan om een foto te maken en toen moesten wij natuurlijk ook

De route naar Laughlin is ruim 3 uur rijden en ook vandaag is het bijzonder door wat voor een lege landschappen je komt. Ik ben moe maar vind het zonde te gaan slapen want dan mis ik al het moois buiten. We rijden een stuk over de route 66 van Seligman naar Kingman. In Seligman stoppen we en drinken er koffie en thee. Ze verkopen er van alles met route 66 erop. Ook aan de buitenkant is er een hoop te zien. Een tentje herken ik van een foto van een blog dat ik gelezen heb, daar zouden ze lekker koffie hebben. Huub neemt daarom maar nog een bakkie. We praten met de eigenaresse over dat ze beroemd is in Nederland vanwege de koffie. Zij heet Ushi en komt oorspronkelijk uit Zwitserland. Ze heeft klompen aan de muur hangen van een bezoek aan Nederland die ze trots laat zien. Wij hebben kleine klompensleuterhangertjes mee uit Nederland om af en toe aan iemand te geven die aardig is of om een upgrade te regelen….(haha) Ze krijgt er een van ons en is er erg blij mee! Ze geeft ons als tip dat we route 66 volgen tot Kingman omdat deze prachtig is en veel rustiger dan de 40. Dat waren we eigenlijk niet van plan omdat we nu snel naar ons hotel willen maar doen het uiteindelijk toch. En ze heeft gelijk, het is heerlijk rustig en ontzettend mooi!

Tegen vieren zijn we dan bij het resort. Bij de receptie zijn we in tegenstelling tot Vegas, direct aan de beurt. We krijgen een kamer op de bovenste verdieping, de 18e . Lekker ruim en een heerlijk zacht kingbed, ik ben blij!

Na een uurtje bijkomen gaan we naar buiten. Het hotel ligt aan de Colorado river met een soort boulevard erlangs. Het is hier 20 graden en het zonnetje schijnt. Wat heerlijk dat we hier zijn in niet meer in dat koude park!

Aan de overkant van het hotel ligt een outletcenter, ook daar gaan we even kijken. Ze hebben er niet veel bijzonders maar ik vind er de lichtroze Nikes die ik wilde hebben en bij Bath en Body Works wat handcreme en ander spul.

We brengen de boodschapjes naar de kamer en gaan eten bij het buffet aan het water. $20.00 p.p. inclusief drank. Het smaakt ons prima. Daarna gaan we nog wild gokken. Ik speel quitte en Huub verliest iets. Daar worden we ook niet rijk, dus dan maar de kamer. Hier is snel internet dus kunnen eindelijk de foto’s erop en kan ik van 2 dagen het blog bijwerken. Ondertussen staar ik naar alle lichtjes buiten.

Morgen doen we rustig aan, lekker uitslapen (hoop ik) en pas rond elven uitchecken. Ons volgende hotel is nog geen uur rijden dus dat is ook wel lekker!

Bij cafe Roadrunner

Langs route 66

Zo rustig en prachtig uitzicht!

Mooie route

Onze kamer op de 18e

De colorado rivier

een van de hotels

Tot morgen weer!

Lekker op ons gemakje gedaan vandaag. Pas om 11.00 uur uitgecheckt na uitgebreid, douchen en het ontbijtje. We probeerden het blog nog te uploaden maar het internet was zo traag in het hotel dat het allemaal niet erg lukte. Uiteindelijk met mijn mobiel nog net op tijd kunnen regelen.

De route naar de Grand Canyon was ook weer prachtig. Hier rijden is echt geen straf maar gewoon onderdeel van de vakantie en dus genieten. Gezellig een muziekje erbij en af en toe stoppen als er iets leuks te zien is of voor een kopje koffie ergens.

Het is vandaag redelijk bewolkt en het stormt flink. Wanneer we het Grand Canyon Park binnen rijden en ergens stoppen om te gaan kijken worden we bijna van de rand geblazen en het is megakoud!

kamer in de Maswik Lodge

Bij de deur met de auto beneden

Ik heb hier helemaal geen zin in nu. Wij zijn hier nog 2 dagen en morgen wordt het mooier weer (wel kouder) dus we doen dan deze uitzichtpunten wel. We riijden door naar ons hotel, de Maswik Lodge South. Vlakbij de South Rim in het park. Inchecken gaat vlot en we zitten in gebouw 3, we gaan kijken en de kamer valt mee. De vloer kraakt echter verschrikkelijk, ik ben blij dat wij boven zitten, onze onderburen zijn niet blij met ons denk ik.

We lezen er even wat, internet is hier niet en om 18.00 uur nemen we de bus. Ze hebben hier net zo’n systeem als in Zion met bussen die bepaalde routes rijden. We rijden naar Hopi Point om vandaar te lopen naar Mohave point voor de sunset. Het was er prachtig. Helaas gaat het pad weer vlak langs de afgrond en ik ben er deze vakantie achter gekomen dat mijn hoogtevrees ernstiger is dan ik dacht…

Onderweg maak ik veel foto’s. Teveel blijkt want op het moment dat we bij Mohave Point aankomen, zien we net de zon verdwijnen. Shit net 2 minuten te laat. Ik maak nog wel foto’s maar het is niet zoals ik het gedacht had.

We lopen er nog even rond en nemen dan de bus terug naar de Bright Angel Lodge om daar te gaan eten. Ik eet er iets met kip, rijst en bonen en dat was veel lekkerder dan het nu klinkt. De prijs viel ons ook mee. Daarna lopen we in het echt pikkedonker terug naar onze kamer. De hemel is donker met honderden prachtige sterren. Helaas is het ijskoud (echt onder 0 graden) en het stormt nog steeds verschrikkelijk. We zijn blij als we zonder te vallen bij de kamer zijn aangekomen.

Onderweg bij de Gorge Canyon, ook errug diep!

De Grand Canyon, helaas in een beetje mist

eng pad…

Zon in de verte

Te laat!

Wij lezen nog wat en gaan proberen te slapen. Het bed voelt wel keihard, ik hoop dat het gaat lukken….

Best lekker geslapen, het raam open en lekker de berglucht ingesnoven. ’s Morgens doe ik de gordijnen open. We hebben geen inkijk, alleen natuur. Ik zeg tegen Huub, “eigenlijk had ik wel een hertje verwacht te zien hier”. Wanneer ik mij aankleed, zie ik iets bewegen…verrek een hertje! Ik maak er gauw een foto van! Door het raam, dus niet zo mooi maar toch leuk. Hij heeft grappige grote oren.

We doen redelijk rustig aan en na een prima (inclusief) ontbijtje gaan we onze spullen verzamelen. Eigenlijk heb ik nog steeds moeie benen van al het wandelen afgelopen week. Maar kijken hoe het gaat vandaag.

We doen alles in de auto en checken uit. De auto laten we echter wel op de parkeerplaats staan. We kunnen dan met de gratis shuttlebus naar het park. Anders betaal je $20,00 parkeergeld. Als we de weg oversteken naar de bushalte komt daar weer precies een bus aan. Wat een mazzel hebben wij steeds. Het is stop 7 vanaf het park en het loopt tot 9 dus er is ook nog voldoende plek. Het is vandaag beduidend drukker dan gisteren. Ernaartoe staan we al met de bus in de file. Het is natuurlijk ook zaterdag en sowieso is Zion een van de drukst bezochte parken van Amerika!

Eenmaal in het park staat er ook precies weer een bus klaar en wij rijden mee tot de laatste stop, nummer 9, de Temple van Shinawava. Hier begint de Riverside Walk, een wandeling naast de rivier die eindigt bij the Narrows. Aan het eind van de Riverside Walk komen de wanden van de canyon zo dicht bij elkaar dat je alleen maar door het water verder kunt. Dit is het begin van de Narrows. Hiervandaan kun je door de Virgin River wandelen. Op een warme dag vast leuk maar zo warm is het niet (19 graden, perfect wandelweer) en het water is ijskoud. We besluiten tot de Narrows te lopen en dan terug.

Om 11.30 uur beginnen we aan de wandeling. Tjonge wat een mooie natuur, ik heb megaveel foto’s gemaakt! Het water heeft af en toe watervalletjes en is op sommige plekken zo mooi groen/blauw! Ook zien we veel eekhoorntjes. Ze zijn van een kleiner formaat dan die we bij Morro Bay zagen.

Eenmaal bij de Narrows is het druk. Er zijn mensen die speciale kleding en schoenen hebben gehuurd die het water ingaan maar er zitten ook gewoon veel mensen te relaxen. Ook lopen er eekhoorntjes rond op zoek naar iets lekkers. Je krijgt een $100,00 boete als je ze voert maar ik zie een eekhoorntje in iemands rugzak duiken, haha!

We lopen weer terug, nu niet over het pad maar echt langs de rivier. Een leukere en spannendere route omdat je af en toe over stenen door het water moet. We genieten echt enorm! Mijn moeie benen zijn eigenlijk over. Ook op de terugweg maak ik veel foto’s, nu met mijn mobiel.

Uiteindelijk zijn we 2,5 uur bezig geweest met deze wandeling en is het al 14.00 uur. We gaan dus weer met de bus terug naar de ingang (40 minuten). Er staat (uiteraard) weer een bus klaar als wij aan komen lopen. Onderweg stappen er heel veel mensen in, uiteindelijk staat de hele bus vol. Wij zitten lekker…. Als we bij stop 1 uitstappen staan er megaveel mensen te wachten. Dat gaat niet passen! Wat zijn wij blij dat wij het rustiger hadden, zeg!

Druk bij de bus als wij weg gaan, gnagna

Spannende wandeling

En de lege bus wacht ons op, de chauffeuse kijkt naar Condors (grote roofvogels)

Ook bij de uitgang bij de bushalte terug naar het hotel kunnen we instappen als we aan komen lopen. Hoeveel geluk kun je steeds hebben zeg?

Vanaf het hotel rijden we met onze auto langs een bakker waar we weer 2 muffins kopen als lunch en gaan we richting Page. Je moet dan weer met de auto door Zion heen, ook weer een prachtige weg!

Ook wanneer we het park uit zijn, blijft de route adembenemend mooi! Ook is de weg heel rustig en Huub zegt dat dit is waar hij van droomde; relaxt, bijna alleen op zo’n mooie weg rijden….

We zijn het eens dat wij heel gelukkig zijn dat wij dit samen kunnen doen. Dit neemt niemand ons meer af. Herinneringen maken is toch meer waard dan wat ook! (behalve gezondheid dan misschien…)

In Page vinden we snel ons Best Western Plus hotel at Lake Powell en checken in. Ik ben vergeten foto’s te maken maar het is een prima kamer om hier 2 nachten te blijven.

Page ligt in Arizona en onderweg ging de klok weer een uur terug en toen weer vooruit. Op mijn mobiel is het een uur later dan op de wekker op de kamer. Huub gaat vragen wat nou de juiste tijd is, en de wekker heeft het goed. Dan houden we dat maar aan. Morgen moeten we om 13.00 uur ergens zijn voor onze tour naar de Antelope Canyon en voor het ontbijt moeten we ook niet te laat komen. 🙂

We rijden nog even naar een supermarkt om wat frisdrank en water te kopen en we zien verse gegrilde kippen. Lekker, we besluiten om die mee te nemen en eten die met salade en verse ananas op onze hotelkamer op terwijl we lekker tv kijken. Zo’n avondje hangen en niks doen is ook erg lekker!

Morgen gaan we een paar dingen in de buurt bekijken. Evt. hebben we daar ook de maandagochtend nog voor, dus ook morgen rustig aan!

Rechts het officiele pad, wat een we heen namen, links langs het water, wat wij terug liepen

Tot morgen maar weer! x

O wat een heerlijke kamer was dit, het bed was ook geweldig. Wij hadden hier best nog een weekje willen blijven. Maar helaas, we hebben een hoop te zien vandaag dus bijtijds opstaan!

Om 8.15 uur checken wij uit, om 9.15 uur zitten we bij de Cracker Barrel aan het ontbijt! Onze favoriet van Florida is ook op wat plaatsen hier te vinden. We nemen nog 2 muffins to go mee als lunch en om 10.15 uur rijden het Valley of Fire Statepark in. We betalen hier $10.00. Onze parkenpas geldt hier helaas niet. Wow, wow en nog eens wow! Onbeschrijflijk mooi allemaal, bijna niet echt vinden we allebei. Overigens is er hier een woestijnklimaat maar ik trek mijn jas aan, er staat een koude wind en is slechts 15 graden! Voor het eerst deze vakantie. Ik heb ladingen vesten e.d. mee maar nog niets gedragen. Nu dan gelukkig mijn jas niet voor niets mee!

Bij het visitorcenter gaan we even naar het toilet en dan beginnen we aan de White Domes road. Langs deze weg zijn en aantal parkeerplaatsen om diverse hikes te doen. We doen een paar halve. Ik maak megaveel foto’s, er is zoveel te zien! Cactussen met mooie roze bloemen, rotsen in alle kleuren roze, rode rotsen met rood zand. Gekke salamanderachtigen en vogels etc.

De foto’s spreken voor zich denk ik. Hieronder de foto’s van dit VOF park, eronder gaat mijn verhaal verder.

Onze nieuwe bolide

Die kleuren!

De Elephant rock, zie jij het?

Hij is blijer dan hij hier kijkt hoor!

Dan wordt het toch echt tijd om door te rijden naar ons hotel in Springdale. Onderweg verliezen we ook nog een uur omdat de tijd in Utah een uur later is (nu dus 8 uur tijdsverschil met Nederland)

Het is nog best een stuk rijden. Onderweg stoppen we nog bij een park aan de Virgin River waar we even onze muffin eten en genieten van de uitzichten hier. Eigenlijk is de hele route een groot ahh en ohh moment.

Pas om 16.45 komen we aan bij het hotel. We krijgen kamer 205, in een lekker rustig hoekje.

We gooien onze spullen in de kamer en gaan eigenlijk meteen weer naar buiten. Voor het hotel is de  bushalte van de gratis bus die ons naar de ingang van Zion Park brengt. Daar ga je het park binnen (normaal met je parkenpas maar er zit niemand meer) en in het park rijden ook bussen rond die stoppen bij 9 verschillende stops. Je mag er niet met de auto in. We hebben mazzel, de bussen komen snel of staan al klaar en het is niet zo druk. We besluiten bij stop 5 uit te stappen, bij de Zion Lodge. Daar gaan we Lower Emerald hike doen die makkelijk zou zijn. De Middle is dicht door een landslide. De lower is 1,2 mijl, dat is ongeveer 15 kilometer of zo voelde het in elk geval! 🙂 hahaha. Pff berg op, langs een afgrond na al wat hikes in het andere park vandaag en naast de lamme benen die ik nog had van het lopen in Vegas,

Ik moet toch wel mager en gespierd thuiskomen!

Uiteindelijk komen we bij de beloofde waterval, het lijkt echter meer op een lekkend kraantje. Heb ik mij daar zo voor uitgesloofd? Lekker dan…..

We zien nog wel een mooie blauwe vogel, wilde kalkoenen en veel hertjes in de verte. Ook de zon op de bergen en de rivier is prachtig!

Na deze trail is het al best laat en we willen niet de laatste bussen missen. Dus gaan we terug. Tegenover het hotel zit een restaurant Kings Landing, we gaan daar maar eten, dan kunnen we de auto laten staan. Het is er vrij prijzig, we kiezen daarom maar allebei een hamburger die met $ 18.00 nog aardig aan de prijs is. (voor een hamburger…) Het duurt even maar hij smaakt ons goed, we hadden ook flink trek!

Daarna vlug naar onze kamer, lekker douchen en weer onze dingen regelen. Inmiddels is het alweer 23.00 uur. Dat uur vooruit helpt ook niet.

Morgenochtend gaan we Zion weer in voor we doorgaan naar Page. Daar hebben we 2 overnachtingen en gaan we wat meer relaxen!

Tot morgen! xx

Hieronder de foto’s van Zion

Huub had een vriendje

Ons hotelblok, wij zitten helemaal rechts boven

De enorme waterval

Mooi vogeltje

Het pad naast de dieper liggende rivier

Vermoeide blik

Vannacht schrik ik mij te pletter als Huub zijn wekker op zijn mobiel om  3.45 af gaat. Die staat nog van vorige week woensdag toen we naar het vliegveld moesten. Hij kan zijn mobiel niet vinden dus het duurt ook nog even….gelukkig vallen we wel snel in slaap maar om 7.00 ben ik helaas weer wakker. Dat uitslapen lukt nog niet echt bij mij. Bij Huub gaat dat veel beter.

Uiteindelijk doen we rustig aan , Huub brengt in 2 delen de koffers naar de auto (duurt elke keer ruim een kwartier met die afstanden) en om 10.30 checken we uit via onze mobiel. Je hoeft niet langs de receptie, dat scheelt!

We laten de auto staan en gaan naar het Luxor hotel naast het Excalibur. Hier heeft Huub nog een 2-1  buffet gratis. Dus 1 betalen voor 2 personen. Deze moeten we eerst weer op onze Mlife pas zetten en daarna weer naar het buffet. Er is megaveel te eten want inmiddels is de lunch erbij gekomen. We houden het toch maaar bescheiden met echte ontbijtdingetjes. Om nu al mashed potatoes met vlees te gaan eten, gaat zelfs mij te ver!

Dan lopen we naar het Mandalay Bay hotel via een luchtbrug met allerlei winkels, restaurants en galeries. Bij een galerie gaan we binnen kijken. Prachtige foto’s van Peter Lik! Mooi, maar erg duur. Sommige foto’s lijken op de mijne. Voor 1 foto heeft hij 1,5 miljoen dollar gekregen. Beetje overdreven lijkt mij. De mijne zijn goedkoper 😉

Dan gaan we naar de Lobby van Mandalay Bay om in te checken voor mijn gratis myvegas overnachting. We staan weer 15 minuten in een rij. Ondertussen zitten we tegen elkaar te grappen dat het wel een kamer in de kelder zal worden of naast de lift en een ijsblokjesmachine….

Wanneer de keycards hebben, gaan we met de airtram terug naar Excalibur om daar de auto op te halen en vervolgens weer met de auto naar Mandalay Bay te gaan om daar te parkeren. Het klinkt alemaal heel snel maar met al het lopen erbij duurt het erg lang!

Onze kamer is op de 21e verdieping! Geen kelder dus, dat valt mee! Als we de kamer binnen komen vallen onze monden open. Wow, wat een mooie ruime kamer!

 Inmiddels zijn we alweer moe van al het gesjouw en gaan een uurtje relaxen. Dan gaan we eens bij het mooie zwembad kijken. Het is prachtig maar….gesloten. Het waait nogal en schijnbaar zijn ze bang dat iemand een palmboom op het hoofd krijgt en het hotel aanklaagt.

Dan lopen we door naar Sharkreef. Daar heb ik 2 kaarten voor via MyVegas (normaal $25.00 per persoon) Het is er mooi en ze hebben best veel vissen etc. maar het lijkt echt op het Oceanium deel van Blijdorp en in een half uur zijn we er doorheen. Goed dat dit gratis was, anders hadden we er 4x doorheen moeten lopen om het geld eruit te halen.

Het is inmiddels 16.00 uur geweest en we besluiten naar het Outletcenter te gaan. We staan uiteindelijk in een megafile waardoor we bijna 40 minuten doen over een stukje van 10 minuten.

Ik zoek speciale Puma gympen voor Carlijn, mijn “schoondochter” maar ze hebben ze niet. Zelf wil ik nog nieuwe roze Nikes maar ook die vind ik niet. Huub koopt wel een broek, 2 overhemden een een leren jack met veel korting bij Tommy Hilfiger. Ook bij Under Armour kopen we nog wat.

We eten rond 18.30 uur wat bij een Food Court en dan hebben we alweer 18000 stappen gezet! Huub heeft pijn onder zijn voet en blijkt een flinke blaar te hebben. Ik ben ook moe en heb overal pijn. We gaan daarom terug naar het hotel, we zijn wel klaar voor vandaag.

Huub prikt zijn blaar door, ik ga douchen, even liggen en schrijf het blog. Huub zet de foto’s er weer op en dan is het alweer over tienen.

Morgen hebben we ook weer een hoop te zien en te doen, maar het is ook weer een stuk rijden en in de auto zitten is lekker! (vooral voor mij) We gaan de grote stad uit en terug naar de natuur! Daarna ook 2x 2 dagen wat rustiger aan op 1 plek.

Tot morgen weer!!

Een komodo Varaan

Bij een schildpadje

Gisteren sliepen we rond middernacht. Nu hebben we geen haast en kunnen we uitslapen. Natuurlijk ben ik toch weer rond 6.00 uur wakker maar val iets later weer in slaap tot 8.00 uur. We relaxen lekker nog even en ik app met de kids thuis. Dan gaan we douchen, Huub gaat beneden koffie en thee halen. De bedoeling was er iets bij te nemen maar alles is belachelijk duur. Een muffin voor $7.00 is wat overdreven.

Ik schrijf het blog en Huub gaat bellen met Hertz, de autoverhuurder.  Gisteren in Death Valley hoorden we ineens een harde tik. We vroegen ons af wat het was maar zagen verder niks. Pas uren later zag ik dat er een ster in  de vooruit zat met een flinke barst naar mijn kant.

Wij vinden het geen fijn idee om daarmee door te rijden. Huub spreekt iemand bij Hertz en ze vragen of we een andere auto willen of alleen de ruit laten vervangen. We vragen maar een andere auto, lijkt ons de makkelijkste oplossing. We krijgen een code door en zij belt met Hertz Las Vegas Airport om te regelen dat we een andere kunnen ophalen. De verzekering die we bij de standaard autohuur hebben dekt de kosten dus het kost ons niets. Wel jammer want wij vonden het een fijne auto!

Wanneer we dus klaar zijn, gaan we met de auto naar het vliegveld hier 10 minuutjes vandaan. Brengen de auto terug, krijgen een kaartje waarmee we naar het kantoortje moeten, en krijgen daar de parkeerplek van een andere Nissan Rogue, deze keer een zilverkleurige. Dat is fijn, mocht ik weer onze eigen zilveren Volvo zoeken in een garage, klopt nu in elk geval de kleur, haha!

Met 10 minuten rijden we er weer weg, dat ging lekker snel! En we zijn blij met deze auto, we wisten net waar alle knopjes zaten dus fijn dat het geen ander merk auto is.

Dan willen we ontbijt, we hebben trek! We zoeken naar een IHOP maar de TomTom doet raar waardoor hij ons naar de Fashion Mall stuurt. Dat was de 2e locatie die we hadden opgegeven.

Nou ja, dan daar maar wat eten. We belanden bij een Food Court waar een Panda Expres zit. Beetje raar als ontbijt maar het is inmiddels 13.00 uur geweest dus we gaan voor nasi met orange chicken. Heerlijk!

Daarna shop ik nog wat voor de jongens bij Hollister en gaan we naar de Gamestop waar we iets voor Derk moeten kopen maar helaas, het is uitverkocht, ook online.

We spreken nog een verkoper van rimpelcreme die weer 1 oog van Huub wil behandelen maar daar trappen we niet meer in. Hij is wel heel grappig en vertelt dat hij in Amsterdam is geweest en over de koffieshops. Nu is dat hier in Nevada ook gelegaliseerd dus daarvoor hoeft hij niet meer naar Nederland. Dan zegt hij dat Huub de creme ook eigenlijk niet nodig heeft, hij heeft al een jonge vrouw! Haha…

We lopen nog langs wat hotels en maken wat foto’s.  Ik heb mijn oude roze Nikes aan met oude inlegzolen en ze zijn echt scheef en ik krijg pijn in mijn voet en knie. Inmiddels zijn we ook alweer moe en gaan we terug naar het hotel. Even liggen bijkomen van de gemaakte kilometers. Mijn schoenen gooi ik meteen weg.

Huub slaapt lekker 1,5 uur. Ik maak vast een begin met dit blog. Rond zessen gaan we naar de Mlife balie voor een Mlife pasje waar ze onze gratis gewonnen buffetten op zetten. Het gaat heel soepel en we kunnen met het pasje naar het buffet. Ook daar wordt niet moeilijk gedaan en we eten er weer lekker! Frisdrank is ook inclusief.

Na het eten kijken we nog even in Excalibur zelf rond, vergokken $20,00. Geen winst dit keer.

Daarna naar de strip, even wat ” by night” foto’s maken. Ook kijken we bij de M&M store, the Coca Cola store en bij wat andere winkeltjes. Dan ben ik moe, ik heb tekkelpootjes. Ruim 17.000 stappen  en dat is nog niet alles want ik heb niet constant mijn mobiel meegehad (waar de stappenteller op zit)

Rond 22.00 zijn we op de kamer. Pff lekker liggen lezen tot de oogjes dichtvallen.

snoepwinkeltje

Ons Excalibur hotel

Tot morgen!!

het casino

Hotel New York New York

M&M store

Ons hotel Excalibur

Onze kamer met de bergen erachter!

Het uitzicht vanaf iets voor de kamer

We doen deze vakantie zoveel dat we af en toe erg moeten nadenken over waar we gisteren waren. Nu is het wel heel erg want ik ben gewoon de dag en datum kwijt. Hahaha…Oke, schijnbaar waren we in Lone Pine.

In deze kamer was een luide airco maar hoera, er was een raam met een hor ervoor en ’s nachts koelde het flink af. Ik heb daardoor best lekker geslapen al was ik weer supervroeg wakker. We namen een (inclusief) ontbijtje met uitzicht op de Sierra Nevada Mountains met sneeuwtoppen in de zon. Niet slecht! Op de temperatuurmeter stond 50 graden Fahrenheit. Dat is 10 graden Celsius, brrrr dat is fris voor vlak naast Death Valley 🙂

Om 8.15 reden we weg uit Lone Pine. Daarvoor nog even 2 Cinnamon rolls gekocht bij de Alabama bakery als lunch voor vandaag. En op naar Death Valley! We zijn net 5 minuten onderweg op een hele stille weg en ik zie in de verte iets op de weg lopen. Huub mindert vaart op de plek waar ik het zag. Op dat moment hopt er een konijntje voorbij. Nee die zag ik niet, het was groter! We kijken om ons heen en verrek, ja daar! Een coyote! Wow het zijn er twee! Supercool, we hebben coyotes gezien! Tegen de tijd dat ik mijn camera had, aan was en kon inzoomen zag ik ze natuurlijk niet meer, dus helaas geen foto. Echt zonde!

Het hotel met de receptie en temperatuur

Tijdens onze eerste USA reis in 2009 zijn we ook in Death Valley geweest. Huub vond het geweldig, ik vond er niet veel aan. Nu ik meer fotografeer had ik eigenlijk toch wel zin in DV, je kijkt er nu toch op een andere manier naar. En geweldig was het! Overigens hadden we dit deel nog niet eerder gezien en het is adembenemend mooi! Bijna niet echt gewoon. Het voelt of we in een rare film zijn beland.

We stoppen op veel plekken, doen de Artist drive (met bergen/rotsen met gekke kleuren, het lijkt geverfd) lopen een stukje in the Mesquite Sand Dunes. Daar waarschuwen ze voor rattlesnakes, brrrr ik vind slangen doodeng. Goed kijken waar we lopen en niet de bosjes in dus.

Bij Furnace Creek is er een stuk waar opeens veel groen is en prachtige palmen staan. Wow zo mooi!

De wegen zijn trouwens allemaal nieuw geasfalteerd en bij de belangrijke plekken staan gewoon toilethuisjes die ook nog eens redelijk fris ogen, ondanks het feit dat er geen water is. Daarom hou ik van Amerika! Gewoon kunnen plassen wanneer het moet en niet in mijn grote blote kont achter een klein struikje.

De temperatuur is op zijn hoogst vandaag 92 graden fahrenheit, 33 graden celsius. Valt mee dus want het kan hier echt richting 50 graden lopen.

Oase midden in Death Valley

Om 14.00 vinden we het mooi geweest en besluiten we door te rijden naar Las Vegas!

Het blijft bijzonder om van kale toestanden ineens zo’n over the top stad binnen te rijden. Om 15.45 staan we op de parkeerplaats en het is druk bij de receptie. Uiteindelijk zijn we pas om 16.45 op de kamer. Dan gaan we op zoek naar onze map met documenten. Vroeger had ik dat altijd in mijn rugzak. Nu met mijn schouder kan ik geen rugzak dragen dus die heb ik niet mee en Huub heeft de map ergens gestopt. Maar waar? We moeten een paar keer heen en weer van kamer naar auto (10 minuten lopen, hotels hier zijn GROOT) maar goddank, de map zit in het voorvak van zijn koffer.

Afgelopen maanden hebben wij af en toe online een gratis spel gespeeld van MyVegas. Hiermee kun je loyalty points verdienen. Van deze points kun je in Las Vegas echte “dingen” kopen -voor niks dus!-. Hiervan hebben we ieder een ticket voor Ka (de show van Cirque du Soleil) “gekocht” (normaal vanaf $69.00) , een dinerbuffet bij Excalibur, tickets voor Shark reef (soort Oceanium) en 1 overnachting gratis in Mandalay Bay hotel. Daarom slapen we 2 nachten in Excalibur en 1 nacht in Mandalay Bay. Overigens had ik deze 2 nachten bij Excalibur eerst via Expedia geboekt. Tot ik een aanbieding kreeg via Mlife dat je bij 2 nachten Excalibur 2 gratis buffetten (naar keuze bij een van de MGM keten hotels) kreeg. Ook was het iets goedkoper. Dus heb ik het via Expedia gecanceld en opnieuw geboekt met gratis buffetten!

Heerlijk, wat een voordeel allemaal!! hahaha

Afijn, we moeten onze Ka-tickets ophalen met onze code (uit de map die we kwijt waren) bij de ticketbox van MGM want we hebben telefonisch geregeld dat wij met onze gratis kaartjes wel naast elkaar willen zitten. Dus lopen we naar MGM wat gelukkig redelijk dichtbij is en zowaar we krijgen onze gratis tickets! Het is nu 18.30 uur en we zijn moe. We besluiten ons gratis buffet maar meteen hier te nuttigen. Het smaakt allemaal goed, drank is ook inclusief dus Huub geniet van een wijntje aangezien we niet meer hoeven te rijden.

We blijven lang zitten en nemen er ook nog koffie en thee. Om de tijd tot 21.15 uur vol te maken (dan moeten we naar het theater lopen, het begint om 21.30 uur) gaan we samen achter een gokmachine zitten. Huub stopt er $20.00 in en speelt met 50 cent per spel en maakt er binnen een kwartier $60.00 van. Verliest er weer 10 en we cashen uiteindelijk op $50.00. 30 dollar winst dus. Nog even en deze dagen Vegas zijn helemaal gratis!! We hebben het naar onze zin hoor!

Dan is het tijd voor de show. We zijn moe en hopen dat we niet in slaap storten. Halverwege vind ik het ook een beetje saai en heb ik een houten kont. Uiteindelijk wordt het toch nog wel echt indrukwekkend en moet ik er op een gegeven moment zelfs van huilen (heel spannend en in combi met de moeheid denk ik). Gelukkig vallen ze net niet te pletter en is het om 23.00 uur afgelopen.

We lopen terug naar ons hotel en buiten is het heerlijk. Nog 25 graden!

Wij zijn echt kapot en duiken ons bed in. Het blog is daarom later dan jullie gewend zijn. Het was weer een geweldige dag!

xxx

Vannacht een beetje rot geslapen. Combi van pijn in mijn schouder (is chronisch maar soms nog net iets erger), een ruziende buurman en Huub die lag te snurken. Uiteindelijk heb ik een pijnstiller voor mijn schouder genomen, op de deur van de buurman geramd en Huub een paar keer een duw gegeven. En toen was het stil…en heb ik uiteindelijk weer tot 6.00 geslapen. Bed lag trouwens wel heel lekker, daar lag het niet aan.

Om 8.15 uur zijn we weer gaan inpakken (Huub) en uitchecken (ik).

Op naar de IHOP, want in dit hotel zit geen ontbijt inbegrepen. Daar eten we weer heerlijk en we zitten er uiteindelijk best lang.

Dan gaan we verder met de roadtrip, we nemen de 178 langs de Kern river, wat een prachtige weg! Helaas zijn alle stops aan de linkerkant en wij rijden rechts. Daardoor kunnen wij dus niet zo vaak stoppen als we zouden willen. We rijden daarna langs Isabella Lake en gaan kijken bij Silver City Ghost Town. We krijgen er nog een hele uitleg bij. De meeste oude panden uit de 19e eeuw, zijn hier later geplaatst maar zijn dus wel echt van vroeger. Alleen de jail stond hier vroeger wel echt. Het is leuk om even te kijken en wat foto’s te maken.

De Kern river

Ghost Town

En weer door! Wat een landschappen zien we voorbij komen. Ik maak uit de auto wat foto’s van ons uitzicht op de weg en plaats ze hier, dan krijgen jullie een idee. We luisteren in de auto muziek die ik via Spotify heb gedownload. Een muzieklijst die heette 70’s roadtrip, leek me wel wat.  Op een gegeven moment staat er op een bord iets van; u nadert nu een Desert area (woestijngebied) en 2 minuten na dat bord speelt het nummer van America, a horse with no name, met de tekst ” I’ve been in the desert on a horse with no name …the heat was hot and the ground was dry….” Zo toevallig! We moesten er erg om lachen, er bestaat een God en hij heeft gevoel voor humor!  🙂

Wij zien ook de eerste Joshua Tree bomen, die zijn toch ook wel echt bijzonder!

Rond 14.00 uur zijn we bij ons Best Western hotel in Lone Pine. We krijgen kamer 150, lekker achteraf in een blok van slechts 2 kamers naast elkaar.

Kamer is niet groot, we weten nog niet waar de koffers straks open moeten leggen. We drinken wat en gaan maar meteen door naar de Alabama Hills, hier vlakbij. Lone Pine heeft 1 stoplicht en daar moeten we naar links. Het is er niet druk en het is er prachtig! Gekke rotsen in vreemde vormen en erachter de mooie besneeuwde bergen van de Sierra Nevada met Mount Whitney, de hoogste berg van Noord Amerika.

We maken een hoop foto’s, korte wandelingetjes en genieten weer volop.

The Joshua Tree bomen langs de weg

Lake Isabella

Uiteindelijk gaan we weer terug naar het hotel, relaxen even een half uur en gaan dan Lone Pine in. (met 1 stoplicht, dan weet je wat een bruisend gebeuren het hier is) We eten bij Seasons, nummer 1 volgens Tripadvisor. Ze zijn er vriendelijk en het eten smaakt best maar echt bijzonder vinden we het niet. Prijzig is het wel. De Outback gisteren was veel beter.

Wanneer we buiten staan, gaat de zon bijna onder. We besluiten nog een keer naar de Whitney Portal road te rijden voor nog wat foto’s. Wel mooi maar de zon zit teveel achter de bergen. Het was vandaag overdag rond de 27 graden, nu is het echt koud en trek ik mijn jas gauw aan.

Helaas horen er bij een ondergaande zon ook insecten en op de berg loop ik mijn eerste beten weer op. Bah, daar zat ik nou niet op te wachten…

Eenmaal op de kamer gaan we weer aan de slag voor het blog en bekijken we de foto’s.

Overigens begrijp ik van verschillende mensen dat het niet lukt om op het blog te reageren. Dit zou niet moeilijk moeten zijn. Je hoeft geen Google account te hebben. Onderaan het blog staat een linkje ” (Geen) Opmerkingen” . Wanneer je daarop klikt verschijnt er een ruimte voor tekst (Voer je opmerking in) en eronder reageren als met een pijltje. Wanneer je klikt op dat pijltje naar beneden naast ” unknown” , kies dan naam/URL(URL hoef je niet in te vullen) of anoniem. Zet dan wel je naam erbij, anders weten we niet van wie het berichtje is.

Dan klikken op publiceren en het vakje aanklikken bij ” Ik ben geen robot”  Daarna weer op publiceren klikken!! Ik geef toe, heel makkelijk is het niet maar best te doen. Hahaha succes en vast bedankt! Lukt het nog steeds niet, niets aan te doen!!

Morgen vertrekken we naar Las Vegas en gaan daar ’s avonds naar de show van Cirque du Soleil, Ka.

Ik vermoed dat ik daarna geen puf meer heb voor een blog dus dat komt dan pas de dag erna!

Langs de 178

Huub in Silver City

Lake Isabella

Onze kamer binnen

Onze kamer buiten

Alabama Hills

Alabama Hills met de Sierra Nevada erachter

Alabama Hills

Alabama Hills en Siera Nevada

xxx