Best lekker geslapen. Bed is wel een beetje hard. Bedden in Las Vegas waren tot nog toe wel het lekkerst. Rond 9.00 uur staan we op, om 10.00 bij de Denny’s ontbijten en dan door naar Seaworld. Tickets met $15.00 korting én geldig voor een dag extra zijn inmiddels gekocht! Beetje Googelen op promo code scheelt toch weer $45.00 totaal.
Het is er ontzettend druk en toch gaat het best snel. Als eerste zien we een dolfijnenshow. Eigenlijk moeten we hier helemaal niet zijn. Echt diervriendelijk is zo’n park natuurlijk niet. Ik zou er ook niet nog een keer heen gaan. We hebben het Derk al jaren geleden beloofd dus daar houd ik mij in dit geval aan…

Het leuke in Amerika is dat je tijdens het wachten altijd al geëntertertaind wordt

Dolfijnenshow

Er is iemand die liedjes zingt met een gitaar waar het publiek bij betrokken wordt of ze maken grapjes met het publiek. Mensen natspuiten, net doen of ze in iemands nek niezen en dan ook met de plantenspuit, er wordt gedanst en gedaan. Soms is het bijna leuker dan de show zelf!

Na de dolfijnenshow gaan we naar de zeeleeuwenshow waar ook een ottertje aan mee doet…. Zeeotters zijn mijn favoriete dieren!

Als laatste zien we de orcashow. Heel bijzonder! Nou is het ongeveer 25 graden en half bewolkt maar van het naar de shows kijken in de open lucht, doen we voor het eerst deze vakantie een kleurtje op. We moeten ons echt insmeren.

We zien verder nog dolfijnen gewoon zwemmen en wat zo leuk is, is dat ze zichzelf vermaken met ballen etc

Dolfijnenshow

Echt leuk om een tijd bij te kijken. Er zijn natuurlijk ook allerlei aquaria, ijsberen, Belugawalvissen (wit en heel mooi!), pinguïns en puffins die ik ook zo leuk vind maar die vrijwel niet op de foto te krijgen zijn.

Als laatste gaan Derk en Huub in een attractie met achtbaan die door het water gaat en waar ze echt soaked uitkomen, haha. Ze zaten ook weer precies vooraan.
Drijfnat lopen ze dan naar de auto om zich thuis om te kleden voor we weer ergens gaan eten. Vandaag wordt het weer de Outback. En ja, weer heerlijk! De refills werken nog goed voor Derk in elk restaurant, hij drinkt steeds 3 grote glazen. Ik begrijp niet waar hij het laat.

Uiteindelijk is het na negenen als we weer bij het hotel zijn. Weer de foto’s erop, verhaal bijwerken etc. Nu is het bijna 22.30 en ik ben moe en rozig van een hele dag buitenlucht en zon.

Trusten! x

Uiteindelijk na de herrie van vannacht toch weer lekker geslapen. Vandaag ben ik om 7.30 wakker. Nog even mail checken en de reacties (altijd leuk, bedankt daarvoor!) en douchen etc. We kunnen via de tv uitchecken en dat gaat dus erg eenvoudig. Bepakt en bezakt lopen we daarna weer 10 minuten door het hotel naar de parkeergarage.
Stap 1 vandaag is tanken want de tank is vrijwel leeg. De Garmin stuurt ons allemaal vreemde wegen in en we staan mega vast op de Strip. Fijn met een lege tank.
Uiteindelijk komt het gelukkig toch nog net goed. Als we hebben getankt, zit er tegenover een Denny’s waar we maar meteen ontbijten. Lekker eitje, toast en fruit.

Het is al na elven als we dan echt op weg gaan naar San Diego

Penn & Teller at Rio

En jeetje wat een drukte. Pff niet fijn rijden, we staan steeds stil en het schiet voor geen meter op. Volgens de radio is het het weekendverkeer. Amerikanen gaan dan vanuit Las Vegas naar de kust voor het weekend. Mmm ja dat wisten we niet.

Plots knallen er vlak achter ons 2 op elkaar. Huub ziet het gebeuren in zijn achteruitkijkspiegel en wij draaien ons dus ook om. Een witte is op een grijze geknald. En wat doet ie?
Hij geeft gas en schiet tussen alle auto’s door weg!! Huh, doet ie nou? Wat een aso zeg!
We zien de grijze (die dus van achteren geraakt is) er nog achteraan proberen te gaan maar de witte is al niet meer te zien. Pff blij dat wij dat niet waren. Witte was zeker niet verzekerd….

Wat ik steeds vergeet te vertellen; we hebben een DVD speler in de auto. Derk heeft een paar goedkope dvd’s gekocht en op lange afstanden zit meneer dus achterin op een uitklapbaar scherm filmpjes te kijken.

Onderweg nemen we weer een smoothie (die ik lekker hollands smoessie noem) en omdat het zo laat wordt eten we ook onderweg bij een Applebee’s. Heerlijk weer, ik had nu een gerecht van 550 calorieën (staat er dus bij) en was echt lekker en genoeg.
Niet alles is veel en vet in de USA.

Om 19.30 zijn we uiteindelijk bij het hotel. Huub gaat een was draaien (ze hebben hier grote wasmachines en drogers) en Marjolein gaat het verhaal schrijven en ondertussen America’s Next Top Model kijken. (met meisjes én jongens)

Morgen naar Sea World!

Het is dat ik steeds wakker word van iemand die Housekeeping roept op de gang (niet tegen ons, we hebben een niet storen kaartje aan de deur) anders sliep ik hier nóg langer.
Ik check mijn mail en upload wat foto’s van de afgelopen dagen (staan er nu dus bij, als je die nog niet gezien had) en om 10.00 wordt Huub ook wakker. Op Derk moeten we nog iets langer wachten.

Het is dus weer laat voor we vertrekken. We besluiten naar the Outlet Shopping mall te gaan en beginnen met een ontbijt bij de Subway. Lekkere broodjes en een grote koffie en thee.

Vandaar gaan we naar de ‘Vans off the Wall’ winkel voor 2 t-shirts voor Derk. Dan naar GAP, voor een vest en een zwembroek voor Derk én een opvouwbare tas voor mij

Hotel New York New York

Door naar Tommy Hilfiger, daar kopen we 3 overhemden en een polo voor Huub, een polo voor Tom en een zomerjas voor Derk, vast voor volgend jaar. Alles is er al veel goedkoper dan in Nederland en dan ook nog eens alles voor 50%. Nice! Uitendelijk vind Derk ook nog een mooie leren portemonnaie die hij zelf koopt.

Huub wil dan alleen nog nieuwe Nikes dus daar lopen we ook nog heen. Het is echter in de open lucht en het is 46 graden. Als je je mond open doet, verdamp je. Zo voelt het in elk geval.
We proeven een Pina Colada smoothie. Slimme zet, erg lekker dus die gaan we kopen….dorst!!!

Uiteindelijk kopen de mannen bij the Nike Store allebei nieuwe Nikes, dus die kunnen ook weer kilometers maken.
Rond 15.30 zijn we weer in het hotel na nog even over de Strip te hebben gereden. We hadden eigenlijk nog meer hotels willen bekijken maarvinden de hitte zo vermoeiend dat we het maar even laten

M&M Store van 3 verdiepingen

Vandaag gaan we eens het buffet in ons hotel TI nemen. We hebben een bon gekregen bij het inchecken dat 1 persoon gratis eet. Kosten zijn daarom $52.00 voor 3 personen incl. frisdrank. Niet slecht! Eten is ook hier weer goed en vooral het dessertbuffet is errug uitgebreid met aardbeien in chocola, ladingen taarten, koekjes, ijs en zelfs suikerspinnen.

Daarna weer de strip op omdat we graag de fonteinen van het Belaggio wilen zien en we hebben Tom een Hangover shirt beloofd die ze alleen bij Ceasar’s Palace hebben.   We kijken bij de Vulkaanuitbarsting-show van The Mirage, gaaf hoor, wel heet met dat vuur.
We komen ook weer langs een Abercrombie winkel en Derk vindt de geur van herenparfum die er hangt zo lekker. Hij heeft al 3 x getwijfeld maar besluit ‘m nu toch te kopen.
We twijfelen erg over het t-shirt voor Tom maar kopen volgens Derk de vetste (hoop dat Tom dat ook vindt) om vervolgens een half uur te moeten wachten bij de fonteinen van Belaggio

Nieuwe aankopen

4 jaar geleden was het volgens mij elk kwartier, nu helaas niet. Het is wel weer bijzonder om te zien.

Ons hotel, Treasure Island, heeft ook een show die we nog steeds niet hebben gezien met een schip en sirens en piraten. Die begint over 10 minuten en het is 20 minuten lopen en nog steeds heet. De mannen rennen vooruit en ik zeg dat ik wel kom, ga maar….
Ik hobbel erachteraan met als gevolg dat ik zo achteraan sta dat ik niks zie. Daar is niks aan, Huub en Derk zie ik niet meer en ik verga van de dorst dus ik ga maar vast naar de kamer om een lekker koud drankje te nemen. De mannen hebben dat gelukkig begrepen en komen een kwartiertje later ook. Ze hebben het wel goed kunnen zien en vonden het leuk.

Om 23.00 kijken we uit het raam nog een keer de vulkaanuitbarsting en daarna gaan we slapen. Of nou ja, de mannen slapen al snel en dan begint er plots een feest in de kamer naast ons. Minstens 10 man, harde muziek en een hoop gegil. Waarom slapen de mannen hier doorheen en lig ik om 1.15 nog wakker? Dan ben ik het zat en bel naar beneden om te klagen. Ze beloven security te sturen en zowaar 10 minuten later is het stil! Zo dat ging snel, nu kan ik ook eindelijk slapen.

De mannen hebben het erg leuk gehad bij Penn & Teller (een illusionistenduo) en zijn om 23.15 weer in het hotel terug gekomen. Ik was echt net in slaap gevallen.
Ze vertellen er nog wat over en om 24.00 slapen we.
Om de volende dag om 9.00 wakker te worden. Zo, dat was lang, lekker! Derk ligt dan overigens nog in coma. Voordat we gedoucht en klaar zijn en bij de Denny’s aan het “ontbijt” zitten is het al bijna 12.00 uur.
Het is er druk en we moeten even wachten. Daarna lopen we naar het Bellagio hotel, Ceasar’s Palace, the Forum shops en dan weer terug via the Mirage en dan met het gratis trammetje naar Treasure Island. Dat klinkt allemaal heel snel en dichtbij maar het zijn takke-einden lopen en buiten is het 44 graden

Ons zwembad vanaf de 33e etage

. Pff ik hou daar echt niet van. Goddank kun je veel door de hotels lopen waar een flinke airco aan staat. Maar het is even goed erg vermoeiend.

Rond 15.30 zijn we weer op de kamer en komen daar weer even bij.
Om een uur of 17.00 gaan we dan weer met de auto naar Fremont Street. Dat is het oude centrum van Las Vegas waar ook veel hotels, casino’s, restaurants etc. zitten. Op het plafond van Fremont wordt elk uur een soort licht/muziekshow getoond.
We gaan echter eerst naar het Golden Nugget hotel waar ze een zwembad hebben met een groot aquarium met haaien en andere vissen. Fraai! Daarna gaan we daar naar het buffet. $19.95 (15 euro) per persoon inclusief frisdrank. Eten is weer heerlijk!

Dan wordt het tijd om naar Fremont Street te gaan. De vorige keer in Las Vegas zijn we daar niet aan toegekomen. Wow, wat een sfeertje

Met de gratis tram naar the Mirage

Allemaal verklede mensen waarmee je op de foto kan (Rick James, Snoop Dog, Kiss, spiderman etc.)
Ook speelt er een DJ, verschillende bands, gitaristen etc. Er zijn mensen aan het schilderen en boetseren, er zijn winkeltjes, noem maar op.
En dan om 20.00 uur en ook die van 21.00 uur zien we, de licht/muziekshow. Echt gaaf gedaan ! De eerste band ken ik niet maar de 2e is met Bon Jovi. Het is niet echt uit te leggen, je moet het zien. Misschien dat jullie een idee krijgen bij de foto’s.
Om 22.00 uur komt Queen, ook leuk maar ik ben doodmoe. Derk kijkt nog een tijd met een goede goochelaar en daarna gaan we naar de auto. Tegen 22.00 zijn we weer in het hotel. Overigens doen we er 10 minuten over om van de auto naar de kamer te komen. Maak er 20 van als we onderweg bij de Starbucks nog smoothies meenemen.

Nog even relaxen en dan weer heerijk slapen!

We zouden om 5.00 uur opstaan om de zonsopgang te bekijken maar dat redden we niet, we zijn om 5.35 wakker en kleden ons dan snel aan. Buiten is het al aardig licht maar toch zien de rotsen er weer anders uit in de ochtendzon. Onderweg zie ik een eekhoorn die we nog niet eerder hebben gezien (hoeveel soorten zijn er?). Deze is vrij groot en heeft een witte pluimstaart. Het is echter een irritant geval wat niet stilzit. Hier kun je vrolijk 3 km achteraan rennen zonder goede foto te hebben.

In een loungeroom ofzoiets halen we koffie en thee en 2 ontbijtwraps en eten die op de kamer op. De boel weer inpakken en uitchecken (weer dat stuk naar de Lodge lopen) en op naar Vegas! Derk is blij dat we daar eindelijk heen gaan want die had de parken wel gezien inmiddels

Irritante eekhoorn

Het is weer ruim 430 km en onderweg zien we een paar keer herten oversteken. En elke keer heb ik ze niet op foto. Bijna knap! Maar ik ben al blij dat we ze niet hebben aangereden want het scheelde steeds echt niet veel. Best spannend rijden zo. Ook missen we tientallen eekhoorntjes. Die sjezen echt de weg over zonder te kijken.

We zijn wat vroeg in Vegas en we moeten weer eerst bloed laten prikken. We moeten lang wachten in een hele volle wachtkamer met zoveel raar volk dat wij onze ogen uitkijken. Wel zonde van onze tijd steeds, uiteindelijk zijn we hier zo’n twee uur kwijt.
We slapen in hotel Treasure Island, vanwege de lokatie, midden op de strip. Het inchecken duurt ook weer even. Ik vraag om een kamer op een hoge verdieping. Er zijn er 36 en wij zitten op de 33e met uitzicht op de strip.

De kamer is mooi, niet super bijzonder maar dat uitzicht, wowie!
In de verte zien we zelfs de fonteinen van Bellagio.

We drinken wat op de kamer, installeren de ijskast en laptop etc en om 16.30 gaan we Las Vegas bekijken.

The Grand Canyon

We beginnen direct aan de overkant bij the Venetian met de gondels en beschilderde plafonds, alsof je Italië (Venetië) bent. Blijft mooi en gek. Buiten is het trouwens 38 graden. In de hotels is het heerlijk koel.
We lopen er langs de winkels etc. en een uur later gaan we naar the Mirage, ons buurhotel. We hebben vandaag niet geluncht en hebben trek en besluiten daar het buffet te nemen. Mmm goed plan, man man, wat heerlijk allemaal. Van sushi, tot prime rib, italiaans, mexicaans, chinees en heerlijke salades en desserts. Wat een keuze. Jammer dat het op een gegeven moment echt niet meer gaat. Hier doen ze helaas niet aan doggy bags.

We gaan kijken bij de Ticket-half price verkopers bij the Fashion Mall. (ik herinnerde mij dat het daar zat) en kijken voor kaartjes voor Penn &Teller of Rock of Ages. Ze verkopen alleen kaartjes voor die avond en eigenlijk wilden we morgen

Zonsopkomst bij the Grand Canyon

Eenmaal weer buiten bedenk ik dat ik nog voor 2 dagen moet bloggen en ik hoef niet naar Penn&Teller waar Huub en Derk wel graag heen willen.

Dus besluiten we toch maar 2 kaartjes te kopen voor 21.00 uur vanavond. Deze moeten ze wel ophalen bij het Riohotel wat weer een stukje weg is en het moet voor 20.00 uur.

De mannen gaan dus met de auto naar Rio en ik ga naar de kamer. Daar zit ik nu te typen naast het raam met alle prachtige lichtjes in het donker. Heerlijk rustig en wát een uitzicht. Ik ga zo eens in mijn luxe stoel van het uitzicht genieten. De mannen zullen wel pas rond elven terug zijn.

Overigens is het fijn nu eens 3 nachten op een plek te zijn. Het elke dag verkassen en rijden viel op zich erg mee maar vanaf nu gaan we wat relaxter verder.

Op zich hebben we ondanks de nep geur in de kamer redelijk lekker geslapen. Huub lag wel op iets vreemds maar kon zich gelukkig nog wel bewegen ’s morgens.
Tegen 9.00 uur zijn we naar de ontbijtruimte gegaan. Wat een chaos en ongezellige bende. Uiteindelijk hebben we er een gekookt eitje en toast met jam en een minimuffin gegeten maar de jus d’orange was smerig en er waren geen bekertjes meer. Nee, dit was wel met stip het slechtste hotel. Maar goed, ook weer eens wat anders.
Uitgecheckt en weer Bryce Park in….waar we erachter komen dat we eigenlijk gisteren alles al hebben gezien en we er weer uitgaan op zoek naar the Mossy Cove die leuk moet zijn maar dus buiten het park zit. We rijden wat rond over een scenic byway (mooie route) en zien een hoop moois waaronder weer een lading hertjes en véél rode rotsen maar geen Mossy Cove

Onze kamer in het Western Resort

Na inmiddels weer 2 uur gereden te hebben, zijn we het zat en zetten koers naar de Grand Canyon.

Ook deze route is weer erg mooi over voornamelijk kleine weggetjes en ook hier verwachtte ik eigenlijk een kale toestand maar het tegendeel was weer waar. Veel naaldbomen en meadows (grasvlakten). Ook erg rustig daar. Eenmaal bij de North Rim van de Grand Canyon aangekomen zijn daar allemaal blokhutten, en de North Rim Lodge. We meldden ons om 14.30 maar het bleek 13.30 te zijn. Okee een uur terug ineens. Tjonge dat valt mee. Én we mogen al onze kamer in!

Het is een kleine eenvoudige kamer met queenbed en een opklapbedje voor Derk. Eindelijk eens, het mormel lag steeds in zijn eentje in een groot bed!
Er is geen internet en geen tv maar verder wel een ijskast en koffiezetter en een wc tussen 2 muren waarin je letterlijk klem zit

Onderweg naar Bryce

Huub zegt dat hij hoopt dat hij hier niet hoeft te poepen want hij heeft geen idee hoe hij zijn billen hier moet afvegen, haha!

We lopen naar de Lodge. Wat is het hier prachtig. Een groot terras met uitzicht op de Canyon. Indrukwekkend groot is het. Ik moet toch eerlijk toegeven (weer) dat ik erg onder de indruk ben.

We doen de Bright Angel Point Trail
Afstand:800 meter
Duur:30 minuten
Startpunt: Achter de lodge, of bij het visitor
center.

Een korte wandeling, met als beloning een schitterend uitizcht over de canyon. Hoewel kort, is het een spannende wandeling over het smalle pad met aan beide kanten een afgrond. Op plaatsen waar het heel smal is, is een reling aangebracht.

Voor onze kamer staat onder een veranda een houten bankje. Het is trouwens weer redelijk koel en we eten daar een grote pizza die we hebben gehaald bij de Deli

Derk

Alle Amerikanen die langs komen zeggen wel gedag of dat het lekker ruikt of iets. Wat dat betreft is het een gezellig sociaal volk. De pizza is overigens de lekkerste die ik ooit heb gegeten.

Rond 19.00 uur lopen Huub en ik nog een keer naar de plek waar we ’s middags ook al waren en gaan daar romantisch op een bankje met Grand Canyon- uitzicht zitten wachten op de zonsondergang. Elke 8 minuten maak ik een foto. Het is er prachtig en sjonge die geur van naaldbomen…kon ik die maar meenemen. Ik weet dat het bestaat in potjes maar die vind ik altijd vies. Lijkt echt niet op hoe het hier ruikt.
Tegen 19.45 is het wel klaar. We nemen nog een soft ijsje mee voor ons en Derk en daarna zijn we allemaal zo moe dat we eigenlijk om 20.30 slapen. Voor ons gevoel is het een uur later maar nog steeds wel vrij vroeg. Het zal de gezonde bos/berglucht zijn met alle wandelingen heen en weer. We slapen met het raam open met hor ervoor en zo te horen is iedereen vroeg naar bed want het is vrij rustig buiten.

Om half acht wakker. Het wordt steeds later. Wat een heerlijk hotel, hier had ik met gemak wat langer kunnen zitten. We doen rustig aan, gaan onder de enorme douche die nóg lekkerder is dan thuis en daarna beneden eten. Beetje kleine ruimte maar we vinden een tafeltje en ze hebben best lekkere dingen.
We krijgen bericht van mijn arts dat mijn bloed inmiddels te dun is. Als ik ga bloeden uit welk lichaamsdeel dan ook, moet ik meteen naar een ziekenhuis en hij mailt een recept voor vitamine K wat ik moet nemen, dat zou je bloed weer iets dikker moeten maken.
Lekker rustgevend idee als je op weg bent naar de middle of nowhere. Ik vind het eigenlijk heel eng maar doe stoer om vooral Derk niet ongerust te maken.
De injecties moeten nog maar 1x per dag en ik moet beginnen met pilletjes die we al eerder bij Yellowstone hadden opgehaald.
Tegen elven verlaten we het hotel. We halen bij de Walmart nog wat te drinken, waaronder het Mountain Dew frisdrankje dat Derk graag eens wil proberen. Wij verschillende apotheken vragen we om vitamine K. Helaas vinden we het nergens. Op goed geluk maar door en hopen dat ik het overleef dan….
En dan maar weer gaan met die banaan. Deze keer gelukkig redelijk grote weg waar je 75 MPH mag dus dat schiet beter op dan gisteren.
Het is zo grappig dat je een uur in ’the middle of nowhere’ kan rijden en dan ineens zijn daar benzinestations, winkeltjes en een paar restaurantjes en zefs een ‘pettingfarm’ met zebra’s, lama’s, ezels, hertjes etc

On the road

Bij de DQ halen we wat te drinken (de smoothies zijn er heerlijk!) en kijken bij de dieren.
Dan rijden we weer verder, onderweg krijgen we nog een megabui op ons dak. Sowieso is het vrij fris buiten. Ik dacht ook hier rond de 30/35 graden te treffen maar het is rond de 17.

Het hotel is in westernstijl opgetrokken en ziet er wel leuk uit. De schoonmaakster is nog met onze kamer bezig dus we moeten even wachten. Het duurt nogal lang en ze verontschuldigt zich dat het haar eerste dag is. Okee, misschien moeten ze haar ook leren om niet een hele fles Febreze leeg te spuiten in een kamer. Gatver wat een lucht!

We trekken wat warmers aan (lange broeken en vesten) en vertrekken naar Bryce om alvast wat te bekijken voor het eten. Rond 17.00 komen we het park in met onze jaarpas en al na 50 meter zie ik een reetje (of hertje, sorry weet weer het verschil niet) met 2 jonkies.

Derk vindt dat hij met 16 auto mag rijden hier

Zo lief! Net Bambi.
We stoppen de auto en ik loop iets terug om foto’s te maken. Omdat wij stilstaan stoppen er meer auto’s om foto’s te maken.

Het is niet druk in het park. Bij elk viewpoint staan maar een paar auto’s en soms zijn we de enigen. Tjonge, Bryce leek mij niet zoveel. Rode rotsen…boring. Maar nee, er zijn veel naaldbomen (die ruiken zo lekker!) en in combi met die rotsen vind ik het eigenlijk erg mooi.
We maken dan ook ladingen foto’s bij Sunset Point, Inspiration Point en nog 10 points.
Ook zijn er weer veel soorten eekhoorntjes van klein tot groot. Ook blijven we herten zien, het is een goed tijdstip zo rond de schemering blijkbaar! Ze zijn prachtig met die grote oren. Soms staan ze te ver weg maar dan ineens staat er weer een bijna voor de auto. Pas nou op suffies!

Op een gegeven moment zien we zelfs sneeuw liggen, dat is weird!

We blijven tot 19.00 in het park. Derk heeft er een tijdje genoeg van en zeurt over honger en zit steeds irritant Amazing Grace te zingen. Alleen voor herten komt hij de auto nog uit.
Onderweg stoppen we bij een steakrestaurant waar we weer lekker eten. Vooral Derk heeft een megalerp vlees.

Net voor donker komen we weer bij ons hotelletje aan waar we weer ons verhaal doen en internetten. Het was weer een mooie dag en ik leef nog!! 🙂

Heerlijk geslapen weer hier, wel even onweer gehoord vannacht.

Bij het uitchecken liggen verse donuts en muffins en thee en koffie. Simpel maar erg lekker, we eten het op een terrasje op en vertrekken dan.
Eerst naar een ziekenhuis, ik moet weer bloed laten prikken. We komen in een superstil ziekenhuis. Na uitleg komt er een vriendelijke verpleegster die mij ophaalt en mee op sjouw neemt door het ziekenhuis. Ze leeft erg mee en is bijzonder complimenteus over mijn outfit. Ze prikt fijn wat buisjes bloed en gaat de uitslag doorgeven aan het Cody ziekenhuis. We krijgen nog de tip om bij een meer te kijken met de grootste populatie trompetzwanen in Amerika.
Eerst naar de zwanen. We rijden natuurlijk eerst verkeerd maar daarna vinden we het. Okee 1, 2, 3, uhm 11 tel ik er. Zozo. Het zouden er honderden moeten zijn, die zijn even uit eten zeker. Jammer.

Dan gaan we echt op weg. Ik had verwacht op een grote weg te komen maar de eerste 300 km. is over kleine maar wel erg mooie weggetjes

Stukje weg, blijft prachtig

In tegenstelling tot eerder zien we nu erg veel dode dieren. Totaal; 3 wasbeertjes, 2 herten, een konijn, een kat en een hond en dan nog een paar, wat niet meer herkenbaar was, bah.
Ik vind wasbeertjes zo leuk maar heb tot nog toe alleen maar dode gezien en dan zijn ze toch wel iets minder leuk.

Onderweg gaan we van Wyoming naar Utah en weer Wyoming en weer Utah. Mmm gaat dat goed?
We stoppen bij een Maverik benzinestation omdat ik moet plassen en dat is echt zo’n benzinstation zoals je ze in films overvallen ziet worden. Met een erg uitgebreid assortiment en zelfs milkshakes, ijs etc. wat je zelf kunt pakken en ook warme hapjes zoals broodjes worst met een halve saladbar ernaast en kippenvleugeltjes, minitacootjes en egg rolls (loempiaatjes). We nemen een eggroll en bakje met kleine tacootjes en het is heerlijk. Here we go again. Overigens valt het ons op dat echt iedereen hier laarzen draagt, hoe heet het ook is

hotelkamer

Ook cowboyhoeden zie je veel. Geestig hoor.

We toeren weer verder, uiteindelijk wordt het toch grote weg, zelfs 4 banen breed en Salt Lake City is duidelijk een grote stad. Het zou hier heel heet zijn maar het is erg bewolkt en het druppelt af en toe dus de temperatuur valt ook erg mee.

Het hotel vinden we weer snel en wow, dit is de mooiste so far. Erg luxe bed en badkamer en mooi computerhoekje etc. Derk wil erg graag naar een TGI Fridays restaurant en zoekt dat op, op de computer, en het zit redelijk vlakbij. Het is natuurlijk zaterdag en we moeten 25 minuten wachten. De Macy’s zit ernaast dus daar haal ik vast wat Clinique make up en daarna hoeven we nog maar even te wachten. Het eten is weer verrukkelijk!
Derk heeft een toetje met caramel en vindt op zijn bordje een klein dopje van waarschijnlijk het caramelflesje. We laten dit zien aan de serveerster die zich wentelt in excuses en prompt alle toetjes van de rekening haalt.

Welcom to Utah

Dat is lekker! We vinden het eigenlijk wel grappig en hebben er nog even lol om.

Na het eten is het 20.00 uur en Huub wil eigenlijk de Salt Lake Tempel zien, nu we daar vlakbij zijn dus we rijden daar nog heen. Het is een mooi gebouw met prachtige vijvers en bloemen etc.
Alleen lopen er van die types rond die je waarschijnlijk tot het Mormoonse geloof willen overhalen en we krijgen er een beetje een sekte-achtig gevoel bij. Beetje scary.

We lopen er wat rond, kijken in het visitor center en in een kerkje, het Tabernacle. Mooi allemaal maar we krijgen hier een creepy gevoel dus we gaan weer terug naar de auto en rijden in het donker terug naar het hotel. Mooi met al die lichtjes!

Tegen elven liggen we allemaal weer in bed na nog even op het internet te hebben gezeten en wat tv te hebben gekeken.

Rond 7.00 uur was ik weer wakker en heb ik stilletjes het verhaal van gisteren geplaatst. Ook nog even met Tom gechat op FB. Fijn weer een beetje op de hoogte te zijn. Hij redt zich best, zo te horen.
Mijn kuit begint trouwens al veel beter te voelen, ik kan weer redelijk zonder pijn lopen.

Daarna gedoucht en in het hotel ontbeten, was niet slecht deze keer.
Boeltje weer gepakt en weer naar de West entrance voor de laatste uren Yellowstone Park.
Eerst langs de Firehole river en falls. Prachtige route! Daarna naar het Midway Geyser Basin waar ik heel graag heen wilde voor de Grand Prismatic Spring. Het is een heet water bron met water van 70 graden, waardoor er constant stoom boven hangt. Dit hete water stroomt in de Fireholeriver (vandaar de naam) die daardoor een lekkere temperatuur heeft

Entreebord

Aan de buitenkant van deze bron is het oranje door bacteriën. Echt zo apart en mooi!
Zie de foto’s! De foto’s vanaf boven gemaakt zijn eigenlijk het mooist maar dan moet je nog ergens anders heen en dan een berg op en daar hadden we niet zo’n zin in.

Vanaf hier zijn we richting south entrance gegaan langs weer een Lake en richting Grand Teton Park.
De wegen zijn allemaal zo mooi. Het is geen straf om hier te rijden.

We kwamen langs de Jackson Lake Dam en daarna Jenny Lake met de Tetons (bergen) erachter. Very Nice! Ook hier weer een hoop foto’s gemaakt.
Om 14.30 kwamen we bij hotel. Wow, prachtig uitzicht op bergen en een hele grote kamer met 2 kingsize bedden (groot!) en ruime badkamer. Ook weer een ijskast en magnetron en koffiezetter maar dat is eigenlijk overal. We gooien elke keer een fles water in het vriesvakje en de volgende dag in de koelbox en zo hebben we onderweg koude drankjes

Firehole Falls

Derk gaat op de laptop en Huub en ik storten voor een uur in slaap. Heerlijk zeg.
Rond 17.00 uur gaan we naar het plaatsje Jackson. Mooi stadje. Helemaal in Westernstijl met een mooi park met ingangen gemaakt van geweien van de Elk.
We lopen er rond, bekijken wat winkels en om 18.00 begint de gunfight show op de Town Square. Haha, nou dat is zo knullig dat het grappig is!
Het duurde toch nog een half uur en daarna vonden we in het centrum eigenlijk geen plek om te eten. Dus de auto gepakt en uiteindelijk bij de DQ (Dairy Queen) gegeten. Dat is een soort luxe Mac. Niet bijzonder maar best voor een keertje.

Dan besluiten we nog langs een Albertsons te rijden voor wat Fanta Orange (die is heel oranje maar zo lekker!) en wat waterflesjes.
Op de kamer douchen we allemaal weer en gaan op de tablets en computers. Wat zouden we moeten zonder internet?

Morgen kijken we hier nog wat rond en vertrekken dan naar Salt Lake City. Ruim 450km. rijden, dus best een stukje.

See ya tomorrow, xx

Maakte ik mij van tevoren zorgen over deze cabin, hebben we hier toch juist heerlijk geslapen. Eens een keer zonder airco. Gewoon met ramen open met een hor ervoor was het zelfs wat fris.
We liggen ’s avonds steeds rond 22.00 uur al in bed en slapen dan tot ongeveer 7.00 uur.
Gedoucht, aangekleed en ingepakt (gaat ook steeds sneller) en uitgecheckt. Naast de cabin, zie ik iets bewegen, dat groter is dan een eekhoorn (die mag ik van Huub en Derk niet meer fotograferen, maar ik vind ze zo leuk!) ik loop er voorzichtig op af en het is een marmot! Iets van een yellow bellied marmot geloof ik. Wat een leukerd!
Precies dat we na het uitchecken bij de OF staan, barst weer the Old Faithful uit en nu met die blauwe lucht, geeft dat mooiere foto’s dan die van gisteren bij een bewolkte lucht

Een marmot!!

Daarna halen we sandwiches bij the General Store en gaan we op zoek naar een leuk picknickplekje voor het ontbijt. Uiteindelijk belanden we bij het Geyser Bassin en eten daar aan een picknicktafel.
Daarna lopen we langs alle aparte pools en mudpools etc. Echt zo mooi en gek om te zien allemaal. Net niet echt.
Daarna rijden we door naar the lower Falls (watervallen) en the Grand Canyon of Yellowstone. Ja, Yellowstone heeft er ook een. Dit is een kleine maar ik heb de echte nog niet gezien dus deze vind ik groot genoeg!
Onderweg zien we nog veel bizons (heet hier bison) en Huub blijft het buffalo’s noemen omdat de cowboys in zijn stripboeken vroeger op buffalo’s jaagden. Tja.
Maar af en toe staat er een op weg en ontstaat er een file, zo grappig. We hebben een dak wat open kan en Derk steekt zijn hoofd erdoorheen en filmt ze. Tja, je wilt filmmaker worden of niet.

Wat verder in een open veld zien we een coyote! Ja Huub en Derk zien ‘m nu ook!

The Old Faithful !

Huub probeert een foto te maken uit zijn raam maar het blijft iets te ver weg en bewogen. Maar wel cool hoor.

We stoppen nog bij the Yellowstone Lake en later River en weer later bij een mooi beekje. We hopen op otters of bevers maar zien die niet.
Tegen 15.00 uur komen we aan bij het Best Western hotel in West Yellowstone. Mooie grote kamer en weer internet! Yay!
Huub zet de laptop weer klaar en zet de foto’s erop zodat Marjolein haar verslag weer kan schrijven.
Dan gaan Huub en Derk naar een gunfighttoestand (ben even kwijt hoe het precies heet) en Derk mag daar met 3 verschillende wapens schieten. (Uiteraard vind ik dit eigenlijk niks en de oma’s waarschijnlijk ook niet maar ik begrijp dat dit een ‘Once in a lifetime experience’ is, dus doe er verder maar niet moeilijk over.) Derk vindt het geweldig en vergeet dit nooit meer denk ik. Huub heeft het gefilmd en Derk heeft ook de posters met gaten meegekregen. Hij hoopt het heel mee naar huis te kunnen krijgen.
We draaien een was in het hotel, handig met een lading quarters dus we hebben ook weer schone sokken en onderbroeken. Daarna gaan we eten bij the Three Bears. Super Amerikaanse serveerster die mij steeds Hon noemt, haha.
We eten er lekker en nemen nog de rest van het browniedessert mee naar het hotel. Goede uitvinding is dat toch.
Tegen 22.30 ligt iedereen weer te slapen. Morgen laatste dag Yellowstone, we trekken door naar Teton Park. Waarschijnlijk hebben we daar geen internet!
Bye bye!