Tag archieven: travelblog

13-9 Dagje relaxen

Geplaatst op door
Beantwoorden

Gisterenavond wilden we eten bij de Provencale, maar die was wegens omstandigheden gesloten. Toen maar naar le Marakech gegaan, die ernaast zit. Dat is een Marokkaans restaurant met tajines, coucous e.d. Was ook erg lekker! Nog een Frans ijsje geprobeerd, ook lekker maar Italiaans is echt beter!

Daarvoor nog soort citroenafweermiddel tegen muggen gekocht en mijn blote delen ermee ingesmeerd. Ik rook net als een heel citroenfrisse toilet. Nu ben ik daar inderdaad niet gebeten maar natuurlijk wel in mijn knie en elleboog door mijn kleren heen.? Zucht…

Maar de avond was gezellig, nog een beetje gewandeld en thuis nog een aflevering via de Chromecast gekeken(lekker dat dat overal lukt, hoewel ik niet aan lezen toekom zo).

Toen fantastisch geslapen met airco en zonder beestjes! En om 7.30 werd ik wakker en dacht ik “zou je hier eigenlijk een zonsopgang kunnen zien”?

Ja dus!!

Sunrise!

Om 8.30 uur is Huub boodschappen gaan doen bij de Carrefour en lekker ontbijtbroodjes gaan halen en na het ontbijt moesten we het hele eind weer naar het strand lopen. Het is weer prachtig weer vandaag, 28 graden en af en toe een wolkje. Bijna geen wind dus we moesten vaak in de zee dippen om even af te koelen. Er waren klassen leerlingen die roei- en zeilles kregen, allemaal van die kleine bootjes, was leuk om te zien. Verder weer thuis gedoucht, geluncht en relaxed. Net vakantie!!

Dan besluiten we om te gaan lopen naar Le Lavandou, de plaats hiernaast. Je kunt over een houten soort boardwalk en later langs een boulevard daar helemaal naartoe lopen. Het is nog steeds 27 graden en we moeten over een heuvel en ik zweet me suf. Onderweg maak ik wat foto’s van de haven waar we langs komen en alle plekjes waar we vroeger met de jongens zijn geweest. Er zijn hier veel fijne herinneringen.

de haven en onderweg

Als we dan bij Lavandou aankomen, zeg ik tegen Huub “heb jij eigenlijk je mobiel bij je”? “Nee”, zegt hij, “daar had ik geen zin in en heb ik toch niet nodig”. Zucht, gisteren moesten we nog onze coronaapp laten zien bij het restaurant, zoals overal in Frankrijk. 2 seconden en dan mag je gaan zitten. Toen zeiden we nog dat het geen probleem is dat je alleen altijd je mobiel bij je moet hebben….

Kortom, we hebben een half uur gelopen en konden weer een half uur terug zonder eten…

Weer terug….
Het was inmiddels 19.30 uur, toen we weer terugwaren. De zon ging alweer bijna onder. Huub ging naar boven om zijn mobiel te halen en ik keek even bij de fonteintjes. Dit keer hebben we maar wel bij de Provencale gegeten want ik ging niet weer helemaal teruglopen naar le Lavandou…? Dit restaurant ziet er eigenlijk niet uit maar is erg populair. Gelukkig was er nog een klein tafeltje voor ons over en hebben we heerlijk gegeten.
Visjes, mosselen, garnalen, groenten, aardappelen en een ei met een hele lekkere knoflooksaus.

Voor morgen was slecht weer voorspeld maar dat is inmiddels alweer wat bijgesteld, hopelijk klopt het, we gaan het zien morgen. Alweer de laatste dag hier, eigenlijk wel jammer want het blijft een heerlijke plek!

Tot morgen!!

9-9 Van Levanto naar San Remo

Geplaatst op door
Beantwoorden

Gisteravond ben ik nog tig keer gebeten door muggen en soort kleine fruitvliegjes die gemeen steken. Ik ben er helemaal klaar mee. Het huis en het uitzicht zijn prachtig maar ik ben blij dat we hier vandaag weggaan!

Na een nacht niet veel slaap door alle jeuk en waarschijnlijk psychisch omdat ik denk wat te voelen of te horen sta ik voor 8.00 uur op, alles weer bij elkaar zoeken (we halen überhaupt geen kleren uit de koffer tot we ze nodig hebben), nog even een broodje als ontbijt en om 9.45 rijden we weg.

Hier zie je het dak van ons huis met 2 verdiepingen in een rots in het groen met prachtig uitzicht en….met heel veel beestjes! 🙂

Na 15.30 uur mogen we inchecken in ons nieuwe appartement. Dus we lassen wat stops in. Eerste stop is Chiavari, een stop op een berg maar het uitzicht is niet bijzonder of misschien zijn we al heel erg verwend. Dan maar naar de zee en beneden even kijken.

  • Chiavari

Van Chiavari rijden we binnendoor langs de kust richting van Portofino.

Portofino is een Italiaans vissersdorp dat zich nu bijna volledig toelegt op toerisme. Het is een heel mooi dorp met een haventje. Portofino ligt in een baai en is verder omringt door lage bergen en het ligt in een fraai natuurgebied met een adembenemende kust. Op de top van de lage berg bij de haven staat een kasteel. Het vissersdorpje is zo mooi dat delen ervan zijn nagebouwd in andere landen.
De route ernaartoe is al prachtig! Ook de dorpjes waar we al langs komen. Als we er bijna zijn worden we door politie tegen gehouden, Portofino is vol, we mogen er niet meer in tenzij we de bus nemen. Nou wil ik het heel graag zien maar om nou een volgepakte auto ergens te droppen en een bus te gaan zoeken gaat ons te ver. Dan maar naar een van de andere dorpjes waar we net langs kwamen.

Dat blijkt Santa Margherita Ligure te zijn.

  • onderweg
Santa Margherita Ligure
Santa Margherita Ligure
Die kleuren van de huizen in Italië zijn wel echt geweldig!

Er is nog een heel mooi dorpje maar helaas geen parkeerplaats meer ook. Dan rijden we weer door, uiteindelijk toch ook maar weer via tolwegen. We zitten meer in tunnels dan erbuiten en dat is best vervelend rijden. Onderweg stoppen we nog een keer voor een sandwich en tegen 15.00 uur rijden we San Remo in. Eerst maar naar de Coop voor wat boodschappen. Daarvoor moeten we door San Remo en dat is nog best een grote stad!

Dan mogen we naar het appartement. Giulia, de eigenaresse heeft ons veel info met foto’s en routebeschrijving gestuurd en we vinden het vrij eenvoudig. Met een code halen we de sleutel uit een kastje, openen het hek en rijden naar onze privé overdekte parkeerplaats. Ideaal!
Dan met de lift naar boven, de 2e etage van een gebouw op een heuvel. Het heeft weer 2 slaapkamers, een keuken en een badkamer. Niet echt bijzonder qua inrichting e.d. maar het balkon en het uitzicht zijn waarop ik dit geboekt heb.

ons balkon en uitzicht
Uitzicht links, rechts, midden, bij zonsondergang en als de lichtjes aan zijn gegaan. 🙂

Je kunt zoveel zien dat je uren kunt staren naar deze uitzichten met bootjes, palmen, mooie kerken, mensen, huizen, auto’s cactussen etc.
We eten lekker op het terras, schrijven het blog, ruimen de koelkast e.d. in en om 21.15 uur als ik bijna klaar ben met dit blog zijn we zo moe dat we geen zin meer hebben in tv maar straks gewoon nog even lekker in bed gaan lezen.
We weten nog niet wat we de komende dagen precies gaan doen maar dat zien we nog wel. Er zijn weer tal van opties, jullie gaan het meemaken! Tot morgen! xx

26-7 Van Key West naar Florida city

Geplaatst op door
Beantwoorden

Vanmorgen zijn we redelijk bijtijds opgestaan en na weer een stevig ontbijt bij Denny’s, op pad gegaan naar het ‘Most Southern Point’ van de Verenigde Staten.

Daar in de buurt was elke gelegenheid, winkel, restaurant en hotel natuurlijk het ‘Most Southern’ in zijn soort. Wel leuk. 90 Mijl van Cuba. Verder nog wat door het centrum van Key West gewandeld en een haventje bekeken. Het was allemaal leuk en mooi en het fotograferen waard. Alles wat je ziet heeft een achtergrond van palmen, witte stranden of een oceaan in alle tinten groen en blauw en zo niet dan met leuke houten huisjes in allerlei tinten met een veranda er voor.

Bij het wisselen van de batterij bleek tot grote schrik de reservebatterij van het fototoestel ook leeg te zijn en we moesten nog zoveel foto’s maken! De oplader voor de batterijen van het fototoestel is de enige die niet in de auto opgeladen kan worden. Dus zijn we maar eerst een omvormer gaan kopen van 12 volt naar 220 volt bij Radio Shack dus nu kunnen we niet meer gefopt worden.

Net op tijd was een batterij gebruiksklaar opgeladen toen we aankwamen bij de Big Pine Key waar we weer op jacht zijn gegaan naar de kleine minihertjes die daar in het wild ronddarren.

Na een paar zijweggetjes te zijn ingeslagen kregen we er een paar in het oog. Ze liepen tussen huizen door en waren op zoek naar eten bij het vuilnis. Gelukkig heb ik wat fotootjes kunnen maken, leuk!!

Zo cute!

Ze zijn heel klein, formaat geit en komen alleen maar hier voor.
Rond twee uur ’s middags zijn we aangekomen bij het Bahia Honda Beach State Park. Een park waar je $8,00 toegang betaalt en dan kun je rondrijden of parkeren op verschillende plekken bij het 2 stranden.

 Zucht….. Een strook met een heerlijk wit strandje aan een lichtgroene oceaan met een watertemperatuur van rond de dertig graden, denk ik. Met hier en daar een palm en al. Zeer hoog Bountyreclame gehalte. Daar hebben we ruim twee uur op het strand gezeten en gezwommen.

Het is een State Park dus geen enkele commerciele tent te bekennen, wat ook wel eens
lekker is. Moeizaam afscheid genomen en weer in de auto geklommen op weg naar een koude milkshake.

Het rijden over de bruggen van Key naar Key is een doorlopend ah en oh want het is en
blijft wel heel vreemde gewaarwording om over een oceaan te rijden.

Rond half acht gegeten bij een Applebee’s restaurant. Erg lekker. Die houden we dus ook in het repertoire!

Om half tien aangekomen bij het Best Western in Florida City. Na wat drinken meteen onder de wol, want we zijn allemaal wat rozig van de zon en de lange dag.

Wat was dit een superdag! Echt een hoogtepunt in mijn leven.